ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.4.2020 | 17:22

θεατρο

Είμαι 23 χρονών και απ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου μου άρεσε πολύ το θέατρο,πήγαινα και σε άλλες πόλεις για να δω παραστάσεις ,θεωρούσα τους ηθοποιούς πολυ τυχερούς που μπαίνουν μεσα σε έναν αλλο χαρακτηρα. Δυστυχώς(από ντροπή)ποτέ δεν πήγα να γραφτώ σε κάποια ερασιτεχνική ομάδα,τώρα το μετανιώνω
7
 
 
 
 
σχόλια
''Τρέξτε, γρήγορες σκύλες της Λύσσας,στο βουνό αμολυθείτεπού 'χουν σύναξη οι κόρες του Κάδμου.''-Πέγκυ Καρρά (Κων/νου & Ελένης)(Υ.Σ. Το έγραψα κατα λάθος πρώτα χωρίς να συνδεθώ και θα το βγάλει σαν Ανώνυμος χρήστης.)
Παντα μπορεις να το κανεις..εγω καποτε ημουν σε ερατιτεχνικη ομαδα στην ηλικια σου...23 χρονων πηγα...βεβαια ο λογος που δε συνεχισα ηταν γιατι υπηρχαν κλικες και οι συντονιστες φροντιζαν να δινουν καλα κειμενα στους δικους τους(συγγενεις φιλους) και οι υπολοιποι να μενουν στην απεξω..δε θα ξεχασω που εγραψα ενα κειμενο δικο μου, σκηνοθεσια δικη μου και μουσικη...ισως το κειμενο να μην ηταν καλο..ομως ηταν μια προσπαθεια ολοδικη μου που θα επρεπε να εκτιμηθει τουλαχιστον και να μην ειναι τοσο ρηγμενο το εργο μου πριν καν το ανεβασω..γιατι κανεις δεν ειχε ουτε καν την προθεση να μας βοηθησει στο ελαχιστο...το ειχα παρει πολυ κατακαρδα και μετα απο αυτο αποχωρισα και δεν ξανασχοληθηκα...επρεπε να συνεχισω ομως και να τους δειξω οτι αξιζω πολυ περισσοτερα και το ηξεραν καθως σε διαφορα σκετς μου κανανε πολυ θετικα σχολια...ςπισης οταν καναμε προβα τις τρωαδες και τραγουδουσαμε το μοιρολοι, η γυναικα του συντονιστη ηταν διπλα μου και μου ειπς οτι εχω πολυ ωραια φωνη...παρολα αυτα η πολυ ωραια μου φωνη ηθελε να χανεται μεσα στο πληθος των αλλων και δεν ειπε μια κουβεντα εστω για τη μουσικη ομαδα....και εκει ημουν μια απ τους πολλους....δεν το δεχτηκα και εφυγα....στην πορεια ηρθε αλλιως η ζωη μου και δεν ειχα την πολυτελεια χρονου να ασχοληθω με τετοιες ομαδες αν και αυτη η μια συναναστροφη με εκανε να κλαψω πικρα..δεν πειραζει...αυτο που καταλαβα ειναι οτι θελει κοτσια και θρασος ειδικα σε εναν τεροιο χωρο για να αε σεβονται και να σε υπολογιζουν ...δεν πειραζει...και γω ντρεπομουν...αλλα τωρα στα 30 μου λεω οτι απλα επρεπε να τους γραψω ολους και κανεις δεν ειναι καλυτερος απο μενα...
Γιατί δεν το κανεις τώρα; Δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεσαι.Έκανα 4 χρόνια θέατρο, όταν ήμουν ακόμη μαθητρια, και ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Προφανώς ήξερα πως δεν ήμουν και καμία ταλενταρα, όμως μπορώ να πω πως το διασκεδασα. Στην αρχή ντρεπόμουν κι εγώ λίγο, αλλά ήταν επειδή δεν είχα γνωριστεί /δεθεί ακόμα με την ομάδα, μετά ήμουν πολύ κομπλέ. Μικρή είσαι ακόμα, δοκίμασέ το και μην διστάζεις.
Scroll to top icon