ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αλλά θέλω να σας πω για τη ζωή μου. Μια ζωή μόνη. Αλλά είναι κάτι που συνήθισα και είμαι οκ με αυτό. Απλά θα ήθελα να έχω φιλαράκια να ξέρω ότι θα είναι εκεί για μένα αν χρειαστώ κάτι. Όχι οικονομική βοήθεια αλλά ανθρώπινη. Μια κουβέντα, μια συμβουλή χωρίς κατάκριση, μια συζήτηση κάτι τέτοια. Συγγενείς εκτός της οικογένειας μου δεν έχω γιατί δε μπορώ να τους δω έτσι. Το προσπάθησα αλλά με απώθησαν με τον τρόπο τους πολλές φορές και έπαψα πια. Από σχέσεις προσπάθησα με δυο άντρες αλλά δε βγήκαν γιατί τελικά από μικρή κατάλαβα πως μου αρέσουν οι γυναίκες. Ερωτεύτηκα μια δε θα μπορέσω να είμαι ποτέ μαζί της και δε θα μπορέσω να κάνω όλα αυτά που ονειρεύτηκα μαζί της με κανέναν άλλον άνθρωπο. Έτσι είμαι. Μια φορά αγάπησα και τέλος. Από συμβιβασμό δε θα έκανα τίποτα. Προτιμώ τη μοναξιά. Προσπάθησα να κάνω φίλους αλλά δεν άντεξαν. Έχω τυπικές σχέσεις με πολύ λίγους ανθρώπους αλλά δε βρίσκω λόγο και να τις έχω. Δε με γεμίζουν δεν είναι αυτά που θέλω σε μια φιλική σχέση. Οδεύω στα μισά των 30. Σε ένα πατρικό με πολλά προβλήματα υγείας και οικονομικά. Θα μείνω με χρέη. Να δουλεύω σε δουλειές εκμετάλλευσης για να επιβιώνω την οικογένεια μου. Να το λες σε νέους ανθρώπους που θέλεις να μπουν στη ζωή σου και να τους λες τη ζωή σου και να σε κοιτάνε σαν καημένο. Σαν τελειωμένο άτομο. Ντρέπομαι για όλη τη ζωή μου. Για τους δικούς μου. Σπούδασα και δε βρήκα δουλειά στο αντικείμενο αυτό. Σκέφτομαι το εξωτερικό να φύγω και να παρατήσω όλα. Αλλά πείτε μου πως αφήνεις την οικογένεια σου έτσι στη μοίρα της και συνεχίζεις τη δική σου χωρίς να σε νοιάζει τι κάνουν; Θα με φάνε οι ενοχές και οι τύψεις. Αλλά και εδώ που κάθομαι τρώω την ψυχή μου. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι επιλογές μου. Ούτε τα δικά μου προβλήματα υγείας δεν ήθελα να μου συμβούν. Θα ήθελα η ζωή μου να ήταν πιο εύκολη στο να πορεύεται. Το δέχομαι πως δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν αλλά γενικά σε θέματα ανθρώπινα να ήταν πιο εύκολα. Είμαι άνθρωπος που μόνο δίνω και δε θέλω ούτε περιμένω κανένα αντάλλαγμα. Δε με ενδιαφέρουν τέτοιες σχέσεις. Θέλω άτομα στη ζωή μου να εκτιμούν, να έχουν καλοσύνη και καμία πονηράδα ή κακία. Μισώ τα ψέματα. Μια φορά να έμπαινε ένας άθρωπος στη ζωή μου να μου έδειχνε από την αρχή πως είναι έτσι μέχχρι όσο πάει. Σε μένα έρχονται με έναν εαυτό ουαου και στο τέλος φεύγουν με τον πραγματικό τους εαυτό που ούτε οι ίδιοι τον αντέχουν. Κρίμα. Ναι δεν ανέχομαι την υποκρισία. Θέλω να είμαστε αληθινοί. Έτσι θα είμαι πάντα. Πάντα θα λέω αλήθεια, πάντα θα λέω ό,τι σκέφτομαι σε σημείο να μην προσβάλω ποτέ κανέναν. Ζητάω συγγνώμη και ας μη φταίω και ας με πατήσαν σαν τον τελευταίο άνθρωπο που γνώρισαν. Δε θέλω να συνεχίσω να ζω σε τέτοιο κόσμο. Ειλικρινά σας λέω θέλω να πεθάνω να μπω στο χώμα να μη νιώθω άλλο. Αλλά δεν ξέρω τι γίνεται μετά αν με περιμένουν χειρότερα. Επίσης σε ποια κόλαση θα πάω όταν όλη μου η ζωή είναι μια ταλαιπωρία. Ένιωσα απόλυτη ευτυχία λίγο καιρό με την κοπέλα που ερωτεύτηκα. Αυτό ήταν και όλα μαύρα πριν και μετά και τώρα και στη συνέχεια. Όπως διάβασα και κάπου σε άλλη εξομολόγηση δε ζω μόνο υπάρχω. Συγγνώμη για την κούραση καλή ζωή σε όλους.