Kι εγω σκεφτομαι να φυγω κι εδω και χρονια δεν το εχω αποφασισει δυστυχως.. αλλα δεν εκατσε και καποια ευκαιρια για δουλεια μεχρι τωρα. Λιγο σκεφτομαι τον καιρο και τα γλωσσικα εμπόδια λίγο τους γονεις που μεταδιδουν μια ανασφαλεια.Αλλα απ οτι διαβαζω σε ερευνες η Ελλαδα είναι πλεον η πιο μοναχικη χωρα στην Ευρωπη.Σε ποια χώρα/πολη ζεις; Στειλε inbox αν θελεις.
18.5.2020 | 03:13
Ευχαριστω, δε ειναι για μενα.
Πανε 8 χρονια που εφυγα απο το σπιτι μου για να μεινω στο εξωτερικο.Πηρα πολλες δυσκολες αποφασεις με τις οποιες παλιοι φιλοι γελαγαν αλλα δικαιωθηκα.1. Εβγαλα Χρηματα που δεν περιμενα ποτε να βγαλω. Ενδεχομενως και χωρις οσο κοπο περιμενα.2.Ταξιδεψα Παρα πολυ3.Καταφερα να βρω καποιες γυναικες να με γουσταρουν, ενω μεχρι πριν φυγω ειχα τοσο λιγες και κακες εμπειριες.Καθε τοσο σκεφτομαι (και με ρωτανε) αν θελω να γυρισω. Αλλα να γυρισω σε τι? Στη δυσκολη καθημερινοτητα? Στην αναξιοκρατια? Εχω κανει πολλες αιτησεις, σε θεσεις που χρειαζονται λιγοτερα προσοντα και δεν εχω κανει ουτε καν μια τηλεφωνικη συνεντευξη.Η για να κανω σχεση με Ελληνιδα? Ακομα και οσες ειναι στο εξωτερικο, περιμενουν τη μανα τους για να φανε ενα φαγητο της προκοπης, εχουν εναν τεραστιο εγωισμο, δινουν 900 ευρω για μια καπαρντινα (και μοιραζονται διαμερισμα με αλλα 3 ατομα) και καμια φορα βαζουν τους γονεις να πληρωσουν αεροπορικα. Μπλαζε και γεματες κομπλεξ, μιλανε με ασχημες εκφρασεις και υποτιμουν τους γυρω τους. Αναρωτιεμαι αν αυτο ειναι χαρακτηριστικο και των αντρων η μονο τα κοριτσια ειναι ετσι κακομαθημενα.Οπως και να εχει, ευχαριστω, αλλα αυτα τα πραγματα δεν ειναι για μενα.
2
