ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με στεναχωρούν πολλά πράγματα. Από νωρίς τα κατάλαβα. Όσο μεγάλωνα και όσο μεγαλώνω νιωθω να χειροτερεύουν όλα. Προς το κακό και τίποτα να τίνει προς το καλό. Δεν ξέρω από που να το πιάσω και να αρχίσω. Φιλίες, συγγενείς, γενικά ανθρωπιά από οποιοδήποτε. Καλοσύνη καμία. Ακούς κακά άσχημα κουτσομπολιά μεταξύ κάποιων και λες και είμαστε υποχρεωμένοι να μας τα λένε ή να τα ακούμε ή να πρέπει να τα γνωρίζουμε. Γιατί ένα άτομο που ποτέ δεν έχετε ανταλλάξει τίποτα άλλο εκτός από κανένα βλέμμα να μιλάει για σένα λέγοντας ψέματα παραμύθια ή δεν ξέρω τι άλλο σε άλλα άτομα. Αυτό είναι παρανοικό. Δεν υπάρχει λογική. Βλέπεις πχ έναν άνθρωπο στο δρόμο να θέλει να πάει σπίτι του και είναι μακριά να περπατήσει και είναι γέρος γιατί να μη σταματήσεις με το αμάξι σου να τον πας δυο λεπτά. Ανύπαρκτη η ευγένεια. Ποιες αρετές να έχουν μείνει. Θα μείνουν και έστω πόσες. Παρατηρώ ανθρώπους από συγγενείς και γνωστούς που γίνονται γονείς και τα παιδιά να έχουν όχι τόσο καλό χαρακτήρα. Και σκέφτομαι από τέτοιες μικρές ηλικίες να χτίζουν τέτοια προσωπικότητα τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν. Με γονείς να μην ασχολούνται για αυτό. Να τα δίνουν ένα τάμπελτ να μην τα χαλούν κανένα χατίρι. Θέλω να πω υπάρχουμε τόσα άτομα που θα ήθελαν παιδιά να τα μεγαλώσουμε όσο μπορούμε πιο σωστά ώστε να γίνουν πρώτα άνθρωποι και μετά όλα τα άλλα και ίσως ποτέ δε θα τα καταφέρουμε. Προσωπικά να ποτέ γινόμουν γονέας θα πήγαινα σε σεμινάρια για να μάθεις πως είναι και να πάρεις μια αρχική εκπαίδευση κλπ. Θα μου πείτε εντάξει ο καθένας έχει να σκέφτεται τα δικά του και στο κάτω κάτω κάνει ό,τι θέλει. Το δέχομαι. Αλλιώς θα ήθελα να πιάσω να μιλήσω τον καθένα που βλέπω ότι η συμπεριφορά του με ενοχλεί και θα του το έλεγα. Όχι εννοείται μόνο αν αφορά εμένα τότε ναι να το κάνω. Απλά λέω εδω τι παρατηρώ και δεν κάθεται καλά στη λογική που κατέχω. Σε άλλους θα άρεσαν και άλλοι δε θα έδιναν σημασία. Το καταλαβαίνω. Να πω πως γενικά όλα αυτά και πολλά άλλα με κάνουν να απομακρύνομαι από ανθρώπους γενικά. Να ψυχραίνομαι. Στη ζωή μου δεν έχει μπει ένας άνθρωπος ας είναι και οι ίδιοι μου οι γονείς και να μείνει ο ίδιος. Δηλαδή όλοι στην αρχή σου εμφανίζουν έναν καλοστημένο χαρακτήρα και μετά μέσα και σε μια μέρα λες και συναντάς πρώτη φορά τον άλλον. Κρίμα. Έχω χρόνια τώρα ως άνθρωπος καταλήξει σε αξίες που δίνω βάση, γενικά ξέρω ποια είμαι και τι θέλω να κάνω και ανάλογα πως θα μου έρθουν στη ζωή προσπαθώ να συμορφωθώ στις συνθήκες, ξέρω τις επιθυμίες μου, σκοπός μου είναι να μπορώ να κάνω μόνο καλές πράξεις, γενικά δεν είμαι ομιλιτική να μπω σε παρέα και να αρχίζω συζητήσεις κλπ. Υποστηρίζω αρκετά αυτό που λένε "αν δε μπορείς να κάνει το καλό τότε τουλάχιστον μην κάνεις κακό". Το λατρεύω. Αν θα άλλαζα κάτι στον κόσμο θα εξαφάνιζα την κακία, όσα τέρατα παρενοχλούν με οποιοδήποτε τρόπο μωρά, παιδιά και ζώα και τους βιαστές αντρών και γυναικών. Συγγνώμη για όλα αυτά απλά σήμερα δεν έχω καλή ημέρα και μου βγήκαν αυτά όλα. Εύχομαι να έχετε εσείς.