ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απο την τελευταια μου παρομοια εξομολογηση αλλα, εχω την αναγκη για αλλη μια φορα να το βγαλω απο μεσα μου. Πιστευα οτι οσο τα χρονια περνουσαν θα ερχοταν επιτελους αυτη η "ιδιαιτερη στιγμη" και για μενα. 9 χρονια σχεδον ακουω τις φρασεις "ολα στον καιρο τους", "κανε υπομονη"κτλ. Παντα, δυστυχως ή ευτυχως (δεν εχω καταληξει ακομα) πιστευα οτι θα ερθει η στιγμη που θα κανω μια σχεση και θα προχωρησω οπως οι περισσοτερες φιλες μου. Αυτη η στιγμη ομως δεν ηρθε κ εγω σε λιγους μηνες κοντευω τα 25. Οσο περνουν τα χρονια, αυτο το ζητημα μου εχει δημιουργησει τρελο κομπλεξ οποτε γνωριζω ατομα που υπαρχει καποιο ενδιαφερον. Δεν λεω βεβαια ποτε δεν εχω αντιμετωπισει καποια τραγικη αντιδραση, ολοι ειναι κουλ αλλα μετα συμβαινει το εξης, θα βγουμε 2-3 φορες και μετα οι περισσοτεροι ξενερωνουν ή εξαφανιζονται. Το καταλαβαινω οτι στην εποχη μας, τα δεδομενα εχουν αλλαξει και καπως οι περισσοτεροι δε θελουν να "χανουν το χρονο" τους. Φετος,το ειχα παρει αποφαση οτι η ιδανικη στιγμη δε θα ερθει κ οτι πρεπει να "αλλαξω μυαλα" ας πουμε και μπηκα σε γνωστη εφαρμογη. Γνωρισα ενα παιδι μιλουσαμε, μ'αρεσε πολυ και μου εβγαζε και το ερωτικο, βγηκαμε 3 φορες (οχι συνεχομενα, λογω της καραντινας περιμεναμε).Την τελευταια φορα ειχαν αναψει λιγο τα αιματα (μπαλαμουτι, μην φανταστειτε) και δε λεω ημασταν σε απομερο σχετικα μερος αλλα εγω δεν ενιωθα ανετα κ τον σταματησα. Εκεινος ξενερωσε φουλ κ ενω δεν μου ειχε δωσει σημαδια οτι θα με στειλει, την επομενη εβδομαδα του λεω να βρεθουμε σπιτι και για να "επανορθωσω" αλλα κυριως γτ το ηθελα, και τρωω πορτα . Οποτε αλλη μια "ελπιδα" χαμενη. Ειλικρινα, εχω απελπιστει δεν ξερω αν κανω εγω κατι τοσο λαθος ή αν ειναι αλλου το θεμα. Συγγνωμη για την εκταση του κειμενου. Οσοι το διαβασατε ολοκληρο, σας ευχαριστω πολυ!!