ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.6.2020 | 13:08

Απαθής στάση απέναντι στου γονείς μου.

Καλημέρα φίλοι μου!!! Θα σας εξομολογηθώ κι εγώ το πρόβλημά μου...Οι γονείς μου χώρισαν εξαιτίας μίας απιστίας του πατέρα μου. Είχε εξωσυζυγική σχέση με μια γυναίκα μεγαλύτερή του κάποια χρόνια, με κοινό τόπο καταγωγής με μας, αλλά διέμενε σε άλλη πόλη. Μόλις η μητέρα μου διαπίστωσε αυτή τη σχέση του πατέρα μου, ζήτησε διαζύγιο. Δεν άκουσε τα λόγια τα δικά μου και του αδερφού μου, που της ζητούσαν να του δώσει μια ευκαιρία. έστι βγήκε το διαζύγιο. Η άλλη γυναίκα λοιπόν εγκατέλειψε τον άντρα της κι εδώ και κάποια χρόνια μετακόμισε εδώ και παντρεύτηκε με τον πατέρα μου. Εδώ και λίγα χρόνια έχω κάνει κι εγώ τη δική μου οικογένεια. Η μητριά μου έχει κι αυτή παιδιά από τον πρώτο της γάμο. Το χειρότερο όλων είναι ότι δε θέλω να βλέπω κανέναν τους πλέον. Ούτε τον πατέρα μου, ούτε τη μάνα μου, ούτε τη μητριά μου η οποία κάνει και καλά ότι με συμπαθεί και δε με χωρίζει από τα παιδιά της, η διπροσωπία προσωποποιημένη. Κρατάω με όλους τους τυπικές κι άψυχες γα μένα τουλάχιστον επαφές. Είμαι κι εγώ πλέον μανούλα και θα ήθελα να πω σε όλες εσάς που ο άντρας σας κάνει μια απιστία...Δε χαρίζουμε τους άντρες μας τόσο εύκολα σε μια άλλη γυναίκα...Διαιωνίζετε τη δυστυχία μέσω των παιδιών σας που προέρχονται από τους προηγούμενους γάμους σας...Εξάλλου αν ο πρώτος γάμος σας απέτυχε, γιατί να πετύχει απαραίτητα ο 2ος; Δε λέω να μην κάνετε τη ζωή σας, αλλά ο 2ος γάμος σε μια τέτοια περίπτωση είναι κατ' εμέ παράλογος, όχι μόνο ηθικά, αλλά και οικονομικά...Γιατί όταν φέρνεις ένα παιδί σε αυτόν τον κόσμο, οφείλεις όχι μόνο ηθικά, αλλά και οικονομικά να διατηρήσεις την περιουσία του ακέραια...Αυτά...
4
 
 
 
 
σχόλια
Κάτι τέτοιες Ύβρεις (τι σε πείραξε ρε μάνα; φάει λίγο κέρατο κι υποτίμηση ακόμα για να μην χάσω μερικά ευρώπουλα εγώ!) βρίσκει τρόπο η ζωή και τις τιμωρεί....Οι γονείς σου δεν χώρισαν μόνο για το ξενοπήδημα, είχαν διαβρωθεί από πριν οι βάσεις...
Φιλη κρίνεις καθαρα απο την έκβαση της δικής σου περίπτωσης. Η καθε περιπτωση είναι διαφορετική. Η καθε απιστία ειναι διαφορετική. Το καθε ζευγαρι διαφορετικό κοκ.
"Δε χαρίζουμε τους άντρες μας τόσο εύκολα σε μια άλλη γυναίκα..."Δε χρειάζεται. Το έχουν ήδη κάνει μόνοι τους. Παλιακές πεποιθήσεις, τις άκουγα από τη γιαγιά μου. Υπάρχει και κάτι που λέγεται αξιοπρέπεια κι αυτή αποτελεί υπέρτατο χρέος απέναντι στον εαυτό μας. Και θα το πάω και λίγο παραπέρα. Η αξιοπρέπεια είναι κάτι που ένας γονέας οφείλει να διδάσκει στα παιδιά του. Με το να υπομένει κάτι που τον ταπεινώνει και τον κάνει δυστυχισμένο, περνάει το μήνυμα της ανοχής που στο θέμα της απιστίας ξεπερνά -κατά την άποψή μου- τα θεμιτά όρια.Από εκεί και πέρα, ένας άνθρωπος, αν και γονέας, δεν παύει να είναι μια ξεχωριστή οντότητα, με δικαίωμα και ανάγκη για επιδίωξη της ευτυχίας. Όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό για ένα παιδί που βλέπει το γονέα του να προχωρά με ένα άλλο ταίρι στη ζωή του, συγχρόνως είναι ειλικρινές κι αληθινό. Προσωπικά, θεωρώ προτιμότερο τον πόνο ενός διαζυγίου, από μια διαιωνιζόμενη κακή σχέση μεταξύ γονέων, μάρτυρες της οποίας γίνονται τα παιδιά, με βαρύτατες επιπτώσεις για την ενήλικη ζωή τους και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της ψυχοσύνθεσής τους.Αυτό πάντως το τελευταίο με την περιουσία, θα το αφήσω ασχολίαστο... Ή μήπως αυτή είναι η ουσία της εξομολόγησης;
Scroll to top icon