ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κυριακή βράδυ ,οι σκέψεις πολλές και το βάρος δυσβάσταχτο.Ενα από τα χειρότερα σαββατοκύριακα μου , ίσως.Αυτο το κρατάω.Εργάζομαι τρία χρόνια στην Θεσσαλονίκη πάνω στο αντικείμενο που είχα επιλέξει τοτε στα 18 μου το οποίο δεν μου είναι ιδιαίτερα αρεστό αλλά στην ηλικία μου ,στα τριάντα πλέον σαν και έχω άλλες επιλογές;Θέλω να παρακολουθήσω μεταπτυχιακές σπουδές οι οποίες έχουν και ένα υπολογίσιμο κόστος το οποίο καλουμαι να καλύψω εγώ ενώ παίρνω βασικό μισθό και καλουμαι να στηρίξω και τους γονείς αφού ο ένας μισθός δεν αρκεί.Εγιναν πολλά λάθη στην διαχείριση από την πλευρά τους και κάθε μήνα "μπαίνουμε μέσα" κατά τα λεγόμενα τους.Να φύγω δεν μπορώ , αύξηση φέτος δεν προβλέπεται ,ίσως του χρόνου.Χθες δέχτηκα προσωπική επίθεση από τον πατέρα :Να δουλεύεις παραπάνω ώρες ,μην χάσεις την δουλειά σου ,το μεταπτυχιακό δεν θα το κάνεις πάνω στις πλάτες μου ,το 8ωρο είναι για τους τεμπέληδες του δημοσίου ,να φύγεις από το σπίτι μου και άλλα πολλά.Φωνάζαμε βραδιάτικα διότι δεν πρόκειται να δεχτώ τέτοιες προσβολές και τώρα δεν μιλιομαστε και ουτε λόγος για συγγνώμη από την πλευρά του.Φιλους δεν έχω να τα πω ,είμαι σπασμένος και ψυχολογικά χαλια.