Τα έχεις κάνει λίγο αχταρμά στο μυαλό σου.
27.6.2020 | 00:31
Παραθέτω κάποιες σκέψεις μου..
Πρόσκαιρη παρακμή ή αναπόφευκτος τρόπος ζωής;Τέσσερις αρετές συνιστούν τον αληθινό άνθρωπο°η αξιοπρέπεια,η ενσυναίσθηση,ο σεβασμός και η αντοχή. Ποιός όμως ορίζει τον αληθινό άνθρωπο και ποιος θέτει τα όρια μεταξύ αλήθειας και αληθοφάνειας;Η αληθοφάνεια είναι η λέξη του σήμερα.Τα πάντα φαίνονται άρτια, ιδανικά και μόνιμα. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι τέλειος, ανεξάρτητος, συναισθηματικά ώριμος και παραγωγικός.Πίσω από αυτό το χρυσό παραπέτασμα όμως,κρύβεται η αληθινή όψη της ζωής° ουσιαστική και ωμή μοναξιά καθώς και συναρπαστική ψυχική ουδετερότητα. Πρόκειται για ανθρώπους ατσαλάκωτους, δεσμώτες του καθημερινού ιλίγγου.Ο ανθρώπινος ευτελισμός δεν ανάγεται σε κάποια υπερφυσική δύναμη ή σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα.Πηγάζει από το >του κάθε ανθρώπου προσωπικά.Το ανθρώπινο πρόσωπο σαφώς και δεν είναι μονοδιάστατο.Η οικογένεια,η βαθύτερη καλλιέργεια και όχι η υποτυπώδης εκπαίδευση καθώς και τα ευρύτερα οπτικοακουστικά ερεθίσματα διαμορφώνουν συλλήβδην την ανθρώπινη προσωπικότητα.Αν λοιπόν κάποιος αναρωτιέται που οφείλεται η παρακμή και η ηθική έκπτωση τότε πρέπει να ανατρέξει σε αυτές τις παραμέτρους.Η παρακμή δεν είναι το πρόβλημα καθαυτό. Αλλωστε φαινόμενα που δηλώνουν έλλειψη καλλιέργειας και αυτοσεβασμού ανέκαθεν υπήρχαν. Αντιθέτως,το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην έκταση και την διάρκεια της παρακμής.Ειναι πλέον φανερό πως ασυνείδητα επισκιάζει τις ανθρωπιστικές αξίες.Υπό αυτό το πρίσμα η παρακμή θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου.> ως ένας διαμορφωμένος και υποχρεωτικός τρόπος ζωής.Φυσικά η παρακμή δεν αγγίζει-ούτε καν πλησιάζει-τον αξιοπρεπή άνθρωπο. Ο αξιοπρεπής άνθρωπος είναι βέβαια η σπάνια εξαίρεση παρά ο κανόνας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι ζωτικής σημασίας ο πολλαπλασιασμός αυτών των ανθρώπων. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με αδυναμίες,με ξεχωριστές κοσμοθεωρίες,άλλης κουλτούρας και >. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που αισθάνονται, αγαπούν, φοβούνται,κάνουν λάθη, αδικούν, συγχωρούν°ανθρωπους ζωντανούς!Δεν μπορεί να νοηθεί άνθρωπος χωρίς αξιοπρέπεια.Ειναι θεωρητικά και πρακτικά αδύνατο.Οποιαδήποτε επιλογή και στάση ζωής είναι αποδεκτή μόνο εφόσον συνοδεύεται από αξιοπρέπεια και ευγένεια. Οι δύο αυτές αρετές,οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, πηγάζουν από τον αυτοπεριορισμό και την συναισθηματική νοημοσύνη.Μέσα σε αυτό το κλίμα ο > σπανίζει.Και όταν το βρεις θα καταλάβεις την αξία του με την πάροδο του χρόνου. Θα είναι εκεί πάντα για σένα, θα σε συμβουλεύει ορθά,θα χαίρεται με την εξέλιξη σου ενώ παράλληλα θα εξελίσσεσαι και εσύ ίδιος μέσω αυτού. Θα είναι αυστηρός, ειλικρινής και αντικειμενικός κριτής ενώ ταυτόχρονα θα αντλείς κουράγιο από αυτόν και θα σου προσφέρει μια σιγουριά και βεβαιότητα που ορισμένες φορές δεν βρίσκεις ούτε στο πλαίσιο της οικογένειας.Αν βρεις αυτόν τον άνθρωπο μην τον αφήσεις να φύγει!Ακόμα και αν φύγει η έξοδος του θα είναι ανάλογη της υπόστασης του. Ούτε θα φωνάξει, ούτε θα προβεί σε κακοήθη σχόλια. Αντιθέτως θα σου εξηγήσει αυτό που τον ενόχλησε και ήρεμα θα προχωρήσει στην ζωή του,δίχως να εμποδίσει την δική σου.Η αξιοπρέπεια λοιπόν είναι η αρετή αυτή που καθιστά υγιείς και άρτιες τις φιλικές,τις ερωτικές και τις ευρύτερες διαπροσωπικές σχέσεις. Εξαλείφει την τοξικότητα και την σαθροτητα των ψεύτικων σχέσεων και οδηγεί στην ευτυχία και την ομαλότητα. Όσο υπάρχει ο αξιοπρεπής άνθρωπος δεν γίνεται να μην υπάρχει ελπίδα.Αξιοπρέπεια........τόσο σπάνια, σχεδόν θεϊκή ιδιότητα, υπαρκτή όμως ακόμα και σήμερα.
1