Απόλαυσε την πρόοδο που έχεις κάνει με τον εαυτό σου. Αυτό πρέπει να σου δώσει δύναμη να συνεχίσεις και όχι φόβο.
1.7.2020 | 04:15
Μια εξομολόγηση που ήθελα να κάνω καιρό
Εδώ και 6 χρόνια αντιμετωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο με έχει φρικάρει, με αποτέλεσμα να το «κλοτσάω» όταν τυχαίνει να αναφερθεί σε κάποιες συζητήσεις μεφιλους και φιλες , μόνο και μόνο επειδή κάποια άτομα όταν τους το είπα μου συμπεριφέρθηκαν άσχημα ή αντέδρασαν κάπως περίεργα. Φυσικά , κάποιοι είχαν την ευχαρίστηση να με στηρίξουν, άλλοι απομακρύνθηκαν λες και θα κολλήσουν κάτι ξέρω ‘γω .. και οι υπόλοιποι ήταν αυτοί που με έκαναν να μην το νιώθω ότι είναι αρρώστια αλλά απλά ένα θέμαυγείας. Φυσικά έπεσα αρκετά ψυχολογικά και συμβουλεύτηκα έναν ψυχολόγο. Βέβαια μόνο ένα άτομο που με έκανε να ξεχνιέμαι όταν περνούσα την κάθε απαίσια στιγμή που το πάθαινα ...(αλλά δυστυχώς δεν βρισκεται στην ζωή μου για ποικίλους λόγους )...παρόλα αυτά με τα χρόνια άρχιζα να συνηθίζω την κατάσταση που υπήρχε. Το τελευταίο διάστημα καπως είχε βελτιωθεί ολο αυτό οπως μου είχε πει και ο γιατρος μου δηλαδή ...αλλά τώρα τελευταια δενκοιμάμαι σωστά , δεν τρωω καλα και χάνω συνεχως κιλά διότι δεν ένιωθα εντάξει με τν εαυτό μου και αρκετά άτομα σχολίαζαν διαφορα ..(εννοείται πως τώρα δεν λένε τίποτα) το θέμα είναι πως φοβάμαι μη πάθω πάλι τίποτα και ξαναγυρίσω στις παλιές συνήθειες όπου δεν μπορούσα να κάνω τίποτα και έπρεπε να προσέχω περισσότερο από ότι τώρα και αυτό με έχει ρίξει ψυχολογικά ..
1