εχει δικαιωμα να το θεωρει κιτς η να μην της αρεσει.για τη δικη σου αισθητικη το πηρες η τη δικη της?εγω παλι ξερεις τι νομιζω?το θεμα σου ειναι οτι ζηλευεις το ολο σκηνικο...που η κοπελα εχει εναν ανθρωπο που της παρεχει τα παντα,σε αντιθεση με εσενα...για αυτο προσπαθεις να την κραξεις και να τη μειωσεις για το καθε τι οπως τις μαρκες,για αυτο κανεις θεμα εδω την αλλαγη,για αυτο κατ επεκταση δεν αντεχεις την ευτυχια της κι εβαλες το δικο σου να ξεκοψετε...αφορμη ηταν...μαθετε να μη ζηλευετε...αν κατι σας αρεσει ας ευχεστε να το αποκτησετε κι εσεις..οχι να το χασει ο αλλος...
6.7.2020 | 15:59
Καθείς με την παραξενιά του
Πρόσφατα βρεθήκαμε εγώ και ο άνθρωπός μου καλεσμένοι σε βάπτιση φίλου του. Ο φίλος του είναι παντρεμένος με μια κοπέλα όπου κατάγεται από το χωριό του, αλλά μεγαλωμένη στην Αθήνα. Γνωρίστηκαν πριν κάποια χρόνια, τα φτιάξανε, ήρθε στην μικρή πόλη όπου ζούμε και εμείς, παντρεύτηκαν και κάνανε 2 παιδάκια. Η κοπέλα λοιπόν αυτή (γύρω στα 40 όπως και ο φίλος μας) , όπως μου έχει εξομολογηθεί τόσο ο δικός μου, όσο και (τυχαία)άλλοι γνωστοί μας, δίνει τεράστια έμφαση στη λεπτομέρεια. Π.χ. δεν φοράει ποτέ κάτι μη επώνυμο, θέλει να τρώει/πίνει/κοιμάται μόνο στα πιο ακριβά μέρη, σε γενικές γραμμές καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Φυσικά και δεν εργάζεται μιας και ο φίλος μας εκτός από ιδιώτης έχει και μια πολυκατοικία δικιά του, συνεπώς οικονομικά είναι πολύ καλά (και μακάρι να είναι πάντα οι άνθρωποι). Μας καλέσανε που λέτε για τη βάπτιση του δεύτερου τους παιδιού. Εγώ, ως μία εκ των μικρότερων (30) μελών της ευρύτερης παρέας, και ιδιαίτερα εξοικειωμένη με την τεχνολογία, σκέφτηκα αντί να βγω στην επαρχιακή μας πόλη να της ψάξω κάτι για δώρο, να πάρω ένα διπλό δώρο από e-shop της πρωτεύουσας, καλό αλλά και οικονομικό μιας και είμαι άνεργη αυτό το διάστημα και τα βγάζουμε πέρα ίσα ίσα. Πήρα λοιπόν ένα σετ παιδικά επώνυμα σεντόνια και ένα βρεφικό μπουρνουζάκι βελουτέ. Μιας και το κατάστημα δεν είχε σακούλα δική του, αγόρασα και μια σακούλα δώρου και ετοίμασα ένα μεγάλο δώρο για τη βάπτιση. Το παραδώσαμε στον πατέρα του παιδιού εκείνη τη μέρα και όλα καλα.Μετά από 2 μέρες, πήρε τηλέφωνο η κοπέλα τον άντρα μου και με ζήτησε να μιλήσουμε. Μου είπε ότι επειδή είχε ακριβώς το ίδιο, από που το έχω πάρει και αν μπορούσα να της το αλλάξω για να μην έχει το ίδιο σχέδιο. Εντωμεταξύ αναρωτήθηκα με το μυαλό μου, έτυχε από χίλια δυο είδη μωρουδιακά και τα δύο να τα είχε ίδια; Και στην τελική, τι θα πείραζε αν κρατούσε ενα σετ σεντόνια και ένα μπουρνούζι ακόμη κι αν είναι ίδια; Απεναντίας, επέμεινε στο να το αλλάξουμε ακόμη κι αν της είπα ότι έχω κάνει μέσω e-shop την παραγγελία. Ο άντρας μου νευρίασε, και νευρίασε ακόμη περισσότερο με τον φίλο του που όπως είπε ''αντί να της πει μην δημιουργείς θέμα, ανέχεται κάθε της παραξενιά; Και να πεις ότι δεν έχουν οικονομικά να αγοράσουν κάτι άλλο; Αυτοί αγοράζουν και διαμέρισμα για το μωρό άμα θέλουν.'' Φυσικά και το πήραμε πίσω το δώρο και το άλλαξα. Απλά ο όλος ο τρόπος της, ήταν σαν να ήθελε να με ρεζιλέψει ή να με κάνει να αισθανθώ άσχετη και ότι ''δεν ξέρω από αυτά''. Εντωμεταξύ μέσω διαδικτύου κάνω αγορές τακτικά από e-shops ευρωπαικά, τα οποία δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχουν (ξέρει μόνο το Harrods πχ, εμ τι, σε λαικότερα δεν θα πάταγε)). Έκτοτε, αποφασίσαμε σε ανάλογες περιπτώσεις να πηγαίνουμε με ένα φακελάκι και να μην σπάσουμε ξανά το κεφάλι μας. Ο κόσμος τελικά είναι άκρως περίεργος!
4