ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνε αυτό που σου είπαν οι ειδικοί, όπως φαίνεται εσύ δεν είσαι σε θέση και δυνατότητα να διαχειριστείς όλο αυτό.

Απευθυνθηκες σε κάποιο γιατρό ή ειδικό να σε βοηθήσει με τη μητέρα σου κυρίως να μπορέσεις να διαχειριστεις αυτή την κατασταση? Θυμάμαι είχαν παραθέσει κάποια τηλέφωνα εδώ, μιλησες? Βρηκες άκρη? Σε βοήθησαν? Απλα πρεπει να βάλεις ενα σχέδιο σωτηρίας θα το πω, κάπως να εξομαλυνθεί η κατασταση με τη μητέρα σου και εσυ να ζεις μια κανονικότητα. Αυτο δε σημαίνει ότι η μητέρα σου πρεπει και καλα να κλειστεί κάπου, μπορεί αν χρειαζεται επειδή μας γραφεις οτι υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν μπορείς να τη διαχειριστεις, μπορεί απλα να χρειαζεται μια φαρμακευτική θεραπεία οποτε και θα είναι καλα επειτα να μπορείς να εχεις την κανονικότητα που θέλεις. Συγγενείς δεν υπαρχουν? Όχι για να σε σώσουν αλλα να προσφέρουν μια λύση ενδεχομένως. Δεν ξέρω. Θα ήθελα να μας ξαναγραψεις. Ξέχωρα απο την ψυχή δεκαπεντάχρονου που λες, εγώ δεν μενω εκεί, βλέπω ενα άτομο που αξίζει μια ηρεμία και μια κανονικότητα. Μπορείς!

Να κοιτάξεις και λίγο τον εαυτό σου. Μην αυτοκαταστρέφεσαι. Σε κάποιες περιπτώσεις η μοναξιά είναι όντως λύτρωση. Απευθύνσου στον ψυχιάτρό της και σε κάποια ανάλογη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται από όσο γνωρίζω ακρόαση εισαγγελέα, αν το άτομο με ψυχική διαταραχή δε δέχεται να εξεταστεί. Εσύ δε φαντάζομαι να έχεις τέτοιο θέμα, μιας και βγήκε ήδη η διάγνωση. Καλή τύχη!!!

Μαρία, εσύ είσαι βρε ψυχή; Σε καταλαβαίνω και μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω. Περνάω και γω καταστάσεις που με κάνουν να κλαίω συχνά, αλλά δεν το βάζω κάτω. Μπορεί να μην έχουμε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια προβλήματα, αλλά κάτι που είναι κοινό σε όλους είναι η θλίψη, η απογοήτευση και ο πόνος. Ο Θεός είναι μεγάλος όμως και πιστεύω πως όλα στο τέλος θα πάνε καλά. Δεν μπορεί να είναι όλα μια ίδια κατάσταση. Θα έρθουν καλύτερες μέρες...