ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενώ βγαιναμε κανονικά, φιλιομασταν και μου έλεγε γλυκολογα, κάναμε κάποια σχέδια μαζί.... Σταμάτησε ξαφνικά να απαντάει στα μηνύματα μου. Κάποια να τα αφήνει στο διαβάστηκε και άλλα να μην τα βλέπει καν. Εγώ να μην έχω καταλάβει τι έχει γίνει, να τον ρωτάω, να θέλω να μάθω, να θέλω να μιλήσουμε και αυτός να με αφήνει στο διαβάστηκε! Να μην τον βρίσκω πουθενά. Να μου συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχω, να με φτύνει κυριολεκτικά. Του έλεγα ότι με πληγώνει όλο αυτό. Έφτασα να τον παρακαλώ να απαντήσει σε κάποιο μήνυμα. Και αυτός τίποτα... Και παράλληλα ανέβαζε στορυ με την παρέα του. Φαινόταν να περνάει καλά. Γελούσε, κάνανε πλάκες. Και εγώ να τα βλέπω και να νευριάζω πάρα πολύ.Γιατί για μένα ήταν τόσο δύσκολο (που έχασα και δύο μαθήματα από την εξεταστική μου, μιας και έπεσε αυτήν την περίοδο και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ καθόλου), ενώ για αυτόν ήταν η εύκολη λύση. Να μην μιλάει και δεν αισθανόταν καθόλου μα καθόλου τύψεις.Απλά μετά τον μπλοκαρα. Δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω ούτε αυτός να βλέπει τι κάνω στην ζωή μου. Αλλά ακόμα μέσα μου βράζω από τα νεύρα μου. Σκέφτομαι συνέχεια τι έπρεπε να κάνω. Ίσως αν τον έβριζα να ξεσπαγα κάπως? Δεν ξέρω... Πάντως δεν το έκανα.. εξάλλου εκείνη την περίοδο πιο πολύ επικρατούσε η θλίψη και η στεναχώρια μου που δεν είχα την ανάγκη να το κάνω. Τώρα όμως επικρατούν τα νεύρα. Απλά νευριάζω στην σκέψη του. Ξέρω ότι αυτός περνάει καλά, σίγουρα θα βρήκε άλλη. Ενώ εγώ τώρα δεν έχω κανέναν άλλον να σκέφτομαι. Και σκέφτομαι μόνο αυτόν.. που με απέρριψε χωρίς να ξέρω το γιατί και μάλιστα με τον πιο απαίσιο τρόπο. Δεν με σεβάστηκε καθόλου. Αντίθετα μου φέρθηκε σαν σκουπίδι. Δεν του έκανα άλλο και με πετάει από την ζωή του τόσο απλά! Όλα αυτά από έναν άνθρωπο που μοιράστηκα αγκαλιές και φιλιά. Που νοιζομουν για αυτό και που άρχιζα να τον εμπιστεύομαι και τον ερωτεύομαι. Τώρα όμως τον αντιπαθώ πολύ. Γνώρισα τον πραγματικό του εαυτό και απλά θέλω να τον ξεχάσω.Και θέλω να ξεσπάσω αλήθεια! Αλλά δεν ξέρω πως. Δεν ξέρω τι να κάνω για να μου φύγει αυτός ο εκνευρισμός.