ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παλιά οι άντρες πηγαίνανε στρατό από τα 17-18 δυο χρόνια και από εκεί δε γυρίζανε στο πατρικό τους πηγαίνανε να βρούνε δουλειά ή σπουδάζανε και εργαζόταν μακριά από τους γονείς. Οι συνθήκες ήταν σκληρές μου τα έχουν πει θείοι μου που είναι τώρα μεγάλοι σε ηλικία. Οι μανάδες χτυπιόταν δεν θέλανε να φύγουν αλλά αυτοί κάνανε του κεφαλιού τους καμιά φορά κάνανε πολλά χρόνια να δούνε πάλι τους γονείς. Άλλος είχε παντρευτεί μια κοπέλα που δεν την ήθελε η μάνα του και απειλούσε να πέσει από το γκρεμό αλλά αυτός πήρε την κοπέλα και φύγανε. Δουλεύε σκληρά οικοδομές όλη μέρα να ζήσουν με τη γυναίκα του. Άλλος ένας έφυγε κρυφά για να μην τον εμποδίσει η μάνα πήγε στα καράβια.Και πιο νέοι άντρες που είναι τώρα 40 επαναστατήσανε και φύγανε από τη μάνα ενώ αυτή έκλαιγε μερικές καταριόταν τον γιο να πάθει κακό αν φύγει. Οι μανάδες δεν άλλαξαν εκτός από μερικές που είναι μοντέρνες αυτές δεν πρήζουν τα παιδιά τους αλλά οι περισσότερες έμειναν όπως οι παλιές. Δεν καταλαβαίνω γιατί σήμερα υπάρχουν τόσοι πολλοί που ακούνε τους γονείς και δεν φεύγουν από το πατρικό ή λένε ότι η μάνα τους δεν θέλει το ένα και το άλλο. Σήμερα πιο πολλές κοπέλες ζούνε μόνες στα 30 παρά άντρες μερικοί από αυτούς έχουν λεφτά αλλά λένε δεν μπορούνε να αφήσουν τη μάνα τους. Τρεις που ξέρω τους χώρισε η μητέρα τους και αυτοί γύρισαν πάλι σε αυτές αντί να φύγουν μακριά. Είναι και κοπέλες που δεν ξεκολλάνε από τους γονείς αλλά περισσότεροι είναι οι άντρες και οι γυναίκες ξενερώνουν. Τι φταίει;