ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ άλλο, αλήθεια κανω κάθε μέρα προσπάθειες, θετικές σκέψεις, πράγματα να ξεχνιέμαι, ειμαι οχι απλα πληγωμένη, κατεστραμμένη, από ένα άτομο που αγαπησα. Ποτε δεν θα πίστευα ότι ένα άτομο μπορεί να δημιουργήσει όλο αυτό. 3 χρόνια ειμαι άλλος άνθρωπος δεν ειμαι εγώ, και εκεί που με βρήκα πριν λίγο καιρό ξανά με εχασα, έκλεισε πάλι το στομάχι μου και δεν μπορώ να φαω, είπα θα πάρω πίσω την αξιοπρέπεια μου από το πως μου φέρθηκε και με πέταξε και την εχασα ξανά γράφοντας σας αυτό. Απελπισία. Αλήθεια φωνάζω να σταματήσει ο πόνος αλλά τον νιώθω. Γιατί μου το έκανε αυτό; Γιατί μου το εκανα αυτό; Γιατί δεν αγαπησα τον εαυτό μου όσο αγαπησα εκείνον; Τον βλέπω χαρούμενο με άλλη κοπέλα, με έσβησε από παντου και από το μυαλό του, έτσι ήταν; Αυτό ήταν; Τόσο εύκολο να διαγράψεις χρόνια σχέση, ολα τα μικρά μας πράγματα; Γιατί μου φερθηκες έτσι; Θέλω να τα ξεχάσω ολα, τώρα.