ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνωστό νησί της Ελλάδας για να δω την αδερφή μου. Γνώρισα τυχαία στο δρόμο έναν αμερικανο που δουλεύει στο ναυτικό και όυσα τελείως μόνη στην περιοχή αποφάσισα να βγω μαζι του (αρχικά ήταν σε μεγάλη παρέα και βγήκαμε όλοι μαζί). Με τα πολλά υπήρχε πολύ μεγάλη έλξη μεταξύ μας και άρχισε να μου μιλάει για γάμο δεν ξερω απο που και ως που, και να παω στην Αμερική. Με εβαλε να ψάξουμε πόσο θα κοστίσει η πράσινη μου κάρτα και οτι θα την πληρώσει αυτός και τα σχετικά. Κάθε μέρα μου λεει πόσο θα ήθελε να συμβεί αυτό και τα σχετικά και η αλήθεια είναι ότι και μενα μου αρέσει σαν προοπτική μιας και είμαι καθηγητρια αγγλικων και εχω ψηθεί με αυτην την κουλτούρα και τις επεκτάσεις της. Μόλις όμως το ειπα στους γονείς μου ήταν αρνητικοί στην ιδέα αυτή να φύγω. Είμαι μόλις 25 και τωρα ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου και επίσης ξέρω πως τον άνθρωπο δεν τον ξέρω καλά, αν και είναι ιδιαίτερα συμπαθητικός και μου αρέσει πολύ. Μου φαίνεται τόσο περίεργο όλο αυτό το σκηνικό, εντωμεταξύ πάντα ονειρευόμουν να ζήσω στην Αμερική, επηρεασμένη ίσως από τις σπουδές μου και τώρα φοβαμαι. Με ρώτησε αν είναι διατεθειμένη να τα αφήσω όλα και να φύγω σε δύο χρόνια μαζί του. Μου φέρεται υπέροχα και εχω κανει πολλές συζητήσεις μαζί του για να δω τι μυαλά κουβαλάει και είναι πολύ σωστός σε όλα. Επίσης να σημειώσω ότι η κολλητη μου πριν 3 χρονια έφυγε για Αυστραλία όπου και ζει με τον άντρα της και το παιδί τους, ενώ είχε πάει διακοπές και γνωρίστηκε μαζί του. Μάλλον είναι γραφτο και για τις δύο μας. Εκείνη με συμβούλεψε να το κανω. Αν όλα πάνε καλά με την επικοινωνία από απόσταση και πάλι μου φαίνεται τρελο εγχείρημα. Φοβάμαι αλλά και ενθοθσιαζομαι στην ιδέα.