Ο πατέρας είναι μεγάλο στήριγμα και όταν αυτός χάνεται, καταρρέει και ο στύλος της οικογένειας. Αν υπάρχει στήριξη όμως από τα υπόλοιπα μέλη, τότε αισθάνεσαι πιο δυνατός να πάρεις κουράγιο και να συνεχίσεις. Σε καταλαβαίνω. Βασικά έχω μια πολύ καλή και υποστηρικτική μητέρα μετά το θάνατο του μπαμπά μου. Οι γονείς μου είναι οι μόνοι άνθρωποι που δεν με απογοήτευσαν ποτέ. Έχω έναν αδερφό δυστυχώς εντελώς σκληρό και αδιάφορο και έναν άλλον που δυστυχώς πέθανε μωρό. Δηλαδή από αδέρφια τίποτα. Δεν ζω σε τοξικό περιβάλλον ευτυχώς αλλά με τη μαμά μου. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η συμβίωση να είναι αρμονική και όχι με φασαρίες. Αν εσύ δεν νιώθεις καλά, φυσικά να φύγεις. Το οικονομικό μετράει φυσικά και να είσαι ανεξάρτητος, αλλιώς νιώθεις φυλακισμένος. Όταν φυσικά κατασταλάξεις και βρεις τον άνθρωπό σου θα νιώσεις ότι έχεις πλέον οικογένεια, όπως ο καθένας μας και φαντάζομαι πως είναι κάτι πολύ διαφορετικό γιατί η αγάπη αυτή θα είναι διαφορετική...
30.7.2020 | 02:51
Μετά σου λένε "οικογένεια "
Έχω μια οικογένεια η οποία έχει διαλυθεί . Ο καθένας κοιτάει την πάρτι του ... Απο τότε που πέθανε ο πατέρας μου άλλαξαν όλα ... Η μανα μου μπορεί να βρηκε άλλον ,αλλά εκείνος της κάνει κακο και την έχει αλλάξει . Ο αδερφός μου μια ζωή καλοπερασακιας και παρτακιας ήταν και ειναι.. και γω να είμαι αυτός που ζω στην ουσία μόνος σε ενα σπιτι .. να μαλώνουμε και η μανα μου να παίρνει το μέρος του αδερφού μου . Στο σπίτι μόνο με την γιαγιά μου έχω τις καλες επαφές ,αλλά και εκείνη θύμα είναι δυστυχώς ..την έχουν εδώ μόνο για την συνταξη .. αυτό που θέλω να κάνω είναι να βρω μια δουλειά τον Σεπτέμβριο και να φύγω από δω .. πραγματικά δεν αντέχω
4
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
