ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογούμαι εδώ γιατί δεν μπορώ να το πω πουθενά, σε κανένα φίλο μου, δεν θα καταλάβει.Δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα μου και δεν μπορώ να κάνω καλή επιλογή στους ανθρώπους.Επιμένω να διαλέγω πάντα αυτόν που με πληγώνει, ενώ οι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά για μένα και μου φέρονται καλά , φαντάζουν εντελώς βαρετοί μπροστά μου.Εδώ και 2 μήνες λοιπόν, βγαίνουμε σε κοινή παρέα με τύπο που μου αρέσει. Δείχνω να του αρέσω και εγώ αλλά είναι αυτός ο εσωστρεφής, κλειστός, βαρύς που δεν μιλαει κ πολύ οπότε δεν μου δείχνει και πολλα.Πάντα βγαιναμε μεσα σε αυτή την κοινή παρέα κ ποτε δεν ειχε ζητήσει το τηλεφωνο μου, όμως πάντα έδειχνε ότι ενδιαφέρεται για μενα, μια και όταν κάποιες φόρες έλειπα από την παρεα ρωτουσε για μένα και με αποζητούσε.Την προηγούμενη εβδομαδα ξαναβρεθήκαμε. Και συνεχίσαμε για ποτα μονοι μας. Και συνεχίσαμε και άλλο, πηγαμε σπιτι του και το καναμε. Δεν ένοιωθα καλά , ενοιωθα αμηχανα που το κάναμε τόσο νωρίς, με πίεσε. Μετα μου βγήκε κ εμενα τύπου μια αντιδραση «θελω να φύγω τώρα» και φύγαμε αρον αρον να με παει στο σπίτι μου. Εκτοτε δεν εχει ξαναφανει.Φοβάμαι ότι τα μηνύματα που του έστειλα και εγω ηταν διφορούμενα οποτε σκεφτομαι μηπως κόλλησε επειδή ήθελα να φύγω έτσι βιαστικά και νομιζε ότι δεν μου άρεσε για αυτό ντράπηκε να ζητήσει το τηλέφωνο μου από κοινή μας φιλη.Αλλα από την άλλη σκεφτομαι ρε παιδια ότι αν καποιος γουσταρει πραγματικά κινει γη κ ουρανο για να σε βρει, δεν είναι ετσι.Μεσα σε όλα αυτά σκέφτομαι και την ειρωνεία του πράγματος…. Ειμαι εδώ και καιρο μονη μου και μεσα σε αυτό το διάστημα υπαρχουν τυποι που μου κολανε, με επιμονή, με χαρακτηρισμούς τρελά κολακευτικούς, να σκίζονται για ένα μου βλέμμα και μόνο… αλλα εμενα δεν με νοιαζει…και πραγματικά σκεφτόμουν… Όλοι αυτοι με γουστάρουν εξωτερικά και πιστεύουν ότι είμαι η super γκόμενα. Που να ξερανε ότι εγω νοιωθω ότι ειμαι ένα τίποτα εφόσον δεν με θέλει αυτός που θέλω εγώ…..ps:Sorry για το μακροσκελες.