ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.8.2020 | 14:28

Θεός αν είναι....

Περασα πολλά χρόνια αμφισβητοντας το Θεό.Δε μιλάω για τη θρησκεία καν,μιλάω για το θεό,οποίος και αν είναι αυτός . Η ανώτερη δύναμη που έχει ανάγκη ο κάθε άνθρωπος να πιστεύει...Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια,αντίκρισα πολύ βία και αδικία μέσα στο σπίτι μου.Και έβριζα τον Θεό,δεν είχα καταλαβει γιατί με τιμωρούσε έτσι,ημουν ένα παιδί. Δεν έκανα ποτέ κακό,ήμουν ένα σφουγγάρι που αναγκάζουν να ζω όλα αυτά μέσα στο σπίτι,και δεν υπήρχε τρόπο διαφυγής. Μόλις έκλεισα τα 18 έφυγα από το σπίτι μου,βρήκα τη δύναμη και πατησα στα πόδια μου. Έφυγα μακριά από τη πόλη που ζούσα . Για πολύ καιρό ένιωθα ενοχή για τους ανθρώπους που άφησα πίσω μου,ένιωθα εγωιστρια που τους άφησα να συνεχίσουν το λούκι τους,χωρίς να είμαι εκεί και να συμπαραστέκομαι στην οικογένειά μου. Ήξερα ότι όταν προσπάθησα να αλλάξω τη κατάσταση,δεν ήταν στο χέρι μου. Το μόνο πραγμα που μπορούσα να κάνω ήταν απλά να φύγω και να κοιτάξω τη ζωή μου...Ποια ζωή μου; Η ενοχές ήταν εκεί...ο φόβος ήταν εκεί και η μοναξια,γιατί ότι και να ήταν η οικογένειά μου,μου έλειψαν. Ένιωθα μόνη μου. Στη συνέχεια πέρασα άλλα τόσα ζόρια...Σήμερα βρήκα και πάλι τη πίστη μου,ζήτησα συγγνώμη από το θεό για της φορές που αντέδρασα με θυμό απέναντι του.Πάντα ως δια μαγείας έβρισκα τη δύναμη να προχωράω,ακόμη και ως άπιστη πάντα συνωμοτούσε το σύμπαν και κάτι γινόταν και προχωρούσα. Όταν ήμουν στα πατώματα και πίστευα πως ήταν το τέλος,πάντα κατι γινότανΠριν 3 μέρες προσευχηθηκα ,έχω να προσευχηθώ από παιδί... Ζήτησα του Θεού συγγνώμη,αλλά είχα πραγματικά ανάγκη να πιστεψω σε κάτι ανώτερο,είχα φτάσει στο πάτο...Δε του ζήτησα ούτε λεφτά,ούτε αμάξια ,ούτε λουσα. Του ζήτησα να μου δώσει δυναμη,να με προστατέψει,να μου δείξει έλεος... Παρόλο που έκανα τη προσευχή μου,η δυσπιστια ήταν ακόμη εκεί...ένιωσα χαζή για λίγο.Σήμερα ένιωσα σα να έχω δίπλα μου τη μάνα μου,ένιωσα μια απίστευτη ζεστασιά στη καρδιά μου,πάει καιρός που νιώθω μόνη μου,σήμερα όμως οχι.Μια απίστευτη ενέργεια,μια θετικότητα που δεν έχω νιώσει ποτέ. Νιώθω άδεια από φόβο για το αύριο,δε νιώθω μοναξιά... Νιώθω ότι είναι κάτι είναι γύρο μου ,που δε το βλέπω και με προστατεύει...Ότι και να είναι αυτό το ευχαριστώ...
2
 
 
 
 
σχόλια
Σε ευχαριστώ για αυτό που διάβασα... Είχα χθες μια συζήτηση με έναν άνθρωπο περί των διαλαμβανομενων, και νιώθω πως αυτό που πλέον σου κάνει παρέα , προσπαθεί και πάλι να με προσεγγίσει.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon