Αν στα 24 σου έχεις πρόβλημα να βρεις άντρα, σε μεγαλύτερη ηλικία δε θέλω να σκέφτομαι πόσο θα πολλαπλασιαστεί. Πιστεύω ότι κάτι κάνεις λάθος. Και αυτό πιθανότατα είναι το ότι δεν ''δείχνεις'' διαθέσιμη να σε προσεγγίσουν.
29.8.2020 | 19:40
Είμαι 24 και νιώθω 74.
Η τελευταία μου περιπέτεια με αγόρι ήταν όταν ήμουν 18 (!!!), κράτησε 2 μήνες και από τότε όχι μόνο δεν έχω βρει κάποιον να ταιριάζουμε και να κάνουμε όμορφα πράγματα μαζί αλλά ούτε και κάτι περιστασιακό. Στεναχωριέμαι πλέον να βγαίνω με γνωστές και φίλες και να ακούω για το πόσο ωραία περνάνε με τα αγόρια τους, για το πόσοι τους την πέφτουν και τους μιλάνε καθημερινά ή ακόμα χειρότερα πώς κεράτωσαν επειδή είχαν πολλές επιτυχίες. Έξι χρόνια απόλυτης μοναξιάς και ακόμα δεν ξέρω πως μπορώ και την διαχειρίζομαι...ούτε παιδιά έχω να πω επικεντρώνομαι σε αυτά, ούτε καμιά γριά είμαι...πφφ..και έχω και τη μαμά μου να μου λέει συνέχεια: στεναχωριέμαι που δεν βγαίνεις έξω συχνά, μόνη σου θα μείνεις στο τέλος. Είναι τρομακτική ώρες ώρες η μοναξιά και τα συναισθήματα που νιώθω καθώς όλοι όσοι με περιτριγυρίζουν έχουν φτιάξει τις ζωές τους. 6 χρόνια και δεν με έχει πλησιάσει απολύτως κανένας και φυσικά όσους έχω πλησιάσει εγώ δεν ενδιαφέρονται...ούτε ένα μήνυμα δεν έχω ανταλλάξει σε αυτά τα 6 χρόνια. Όσο παράλογο και να ακούγεται σε μερικούς, είναι δυστυχώς η πικρή αλήθεια που ακόμη κι εγώ δεν ξέρω πως αντέχω τόσα χρόνια. Τελικά το πιο τρομακτικό πράγμα είναι να ξέρεις πως δεν μπορείς αν κάνεις άλλο πέραν της υπομονής στα ίδια και τα ίδια...:(
1
