Το θέμα του αστυνομικού της ομάδας ΔΙΑΣ που πυροβολήθηκε και συνέχισε την καταδίωξη, πέρασε στα ψιλά χωρίς τυμπανοκρουσίες. Όχι ότι τα media δεν προσπάθησαν. Οι κάμερες έπεσαν πάνω του και αντί για ηρωικές δηλώσεις ο πρωταγωνιστής της ιστορίας δήλωσε: «Δεν είμαι ήρωας έκανα απλά τη δουλειά μου». Και η ΕΛ.ΑΣ έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφία με το τρυπημένο από την σφαίρα γιλέκο μήπως και έχουμε αμφιβολίες. Όμως σε τέτοιες ιστορίες η στάση και ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή καθορίζουν την διάσταση που θα πάρει η είδηση. «Σε ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους κινήθηκαν οι δηλώσεις του αστυνομικού της ομάδας ΔΙΑΣ» γράφουν και λένε αρκετοί. Ίσως επειδή όταν σε χαρακτηρίζει ο επαγγελματισμός, όταν είσαι σε μια δουλειά επειδή σε ενδιαφέρει πραγματικά και όχι για να βγάζεις τα απωθημένα σου ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο τότε «θα κινηθείς σε ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους» ακόμα και όταν έρθει η επιτυχία.
Η Εποχή της Κρίσης μας έχει κάνει να θεωρούμε τον καθένα από εμάς ένα «Ήρωα της καθημερινότητας» (Αντρέα) χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο. Μόνο και μόνο επειδή ζούμε, αναπνέουμε και πηγαίνουμε στην δουλειά μας(όσοι έχουμε) νομίζουμε ότι πρέπει να μας δώσουν και μετάλλιο. Αυτή την ιδιαίτερη ταμπέλα μας την έχουν κολλήσει τα media από παλιά όταν όσοι ήθελαν να πουλήσουν την ζωή τους για μερικά χιλιάρικα, ήξεραν τον δρόμο για το στούντιο. Είναι καιρός να την αφήσουμε στην άκρη και να γίνουμε περισσότερο επαγγελματίες παρά «ήρωες». Αν ο καθένας έκανε την δουλειά του όσο καλύτερα μπορούσε η κοινωνία μας θα ήταν διαφορετική. Όμως δυστυχώς οι περισσότεροι θέλουν τις τιμές χωρίς τον κόπο.
Υ.Γ
Για εσένα που σου αρέσει το «τσουβάλιασμα»: Είναι ένα ποστ υπέρ του επαγγελματισμού. Και μόνο.
σχόλια