ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι Άνεργη εδώ και 2 Χρόνια. Εργαζόμουν σε ένα πρόγραμμα πρακτικής 8 μηνο που με το που Τελείωσα από την πρακτική έμεινα για περίπου 1 χρόνο χωρίς δουλειά ώσπου βρήκα κάτι. Σε όλο αυτό τον χρόνο έψαξα παντού έκανα πάλι αίτηση για πρόγραμμα έψαξα διάφορες δουλειές και κατέληξα σε 2 καφετέριες και 1 μπαρ που δέχτηκα σεξουαλικη παρενόχληση και σηκώθηκα και έφυγα πριν καλά καλά ξεκινήσω να δουλεύω. Η εργοδότες ήταν παραπάνω από φιλικοί μαζί μου και έτσι άρχισα να χάνω ελπίδες πως θα βρω μια δουλειά. Έψαξα και πριν 5 μήνες με πήραν σε ένα βενζινάδικο και χάρηκα πολύ τα χρήματα ηταν πολύ καλά εντάξη είχα ανάγκη να δουλέψω δεν μπορούσα να κάθομαι. Ξεκίνησα να δουλεύω και πέρασαν η πρώτη δύο μήνες και έρχεται το αφεντικό στην δουλειά που ήμουν και 2 μήνες κανονικά μου δίνει τα χρήματα και μου λέει πως τελικά δεν χρειάζεται υπάλληλο διότι έχει ειδη 3 άτομα και εγώ περισσεύω... Πήρα τα χρήματα και την αξιοπρεπειά μου και έφυγα και από τότε τίποτα. Με έχει επηρεάσει και η κατάσταση με τον covid με έχει επηρεάσει και η ανεργία και από την άλλη να ακούω και σχόλια από το συγγενικο μου περιβάλλον πως όλοι έχουν δουλειά ενώ εμένα δεν με θέλει κανείς... Μακάρι και εγώ να ήξερα που κάνω λάθος και δέχομαι τέτοιες συμπεριφορές και από την άλλη να μην βρίσκω μια δουλειά και εγώ να έχω τον μισθό μου. Η ζωή είναι αδικη μαζί μου κλείνουν η πόρτες πριν καν ανοίξουν καμιά ευκαιρία, καμία κατανόηση από συγγενείς που μόνο τον κακό λόγο στο στόμα έχουν βαρέθηκα αυτό είναι όλο βαρέθηκα να νιώθω ότι είμαι ένα τίποτα που πιάνω απλά τον τόπο.