ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ένα άτομο που έχασε την δεκαετία των 20s, λόγω κατάθλιψης, δεν έχω ζήσει τίποτα από όσα ζουν οι φοιτητές και οι νέοι ενήλικες. Κλεισμένη στο σπίτι, χωρίς ενδιαφέροντα και φίλους, δεν έκανα απολύτως τίποτα, εκτός της σχολής που την έβγαλα επιτέλους κάποια στιγμή.Τον τελευταίο ένα χρόνο, άρχισα να πατάω στα πόδια μου, να κάνω γνωριμίες, παρέες, να βγαίνω. Ήθελα να φάω την ζωή με το κουτάλι και να ζήσω με πάθος όσα έχασα τόσα χρόνια. Το πέτυχα, αλλά δεν κράτησε πολύ.Ήρθε η καραντίνα τον Μάρτιο, μία νεκρή περίοδος στην οποία άρχισα να βουλιάζω ξανά, λίγο αναθαρρέψαμε το καλοκαίρι και τώρα εδώ και δύο μήνες πάλι τα ίδια.. Έχω απογοητευτεί πάρα πολύ. Σαφώς και σκέφτομαι ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα και δεν σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου, αλλά ώρες ώρες απογοητεύομαι προσωπικά. Δεν ξέρω πότε θα βγούμε από όλο αυτό και νιώθω πως δεν αντέχω άλλο να γυρίζω πίσω στις μέρες τις κατάθλιψης...