ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δέν μπορώ άλλο,δέν αντέχω,θέλω να της πώ όσα νιώθω γι'αυτήν.Κάτι έχει καταλάβει,και νομίζω πως υπάρχει θετική ανταπόκριση,αλλά άν δεν της πώ ξεκάθαρα πως νιώθω,δεν θα μάθω ποτέ άν θέλει κι εκείνη.Το πρόβλημα είναι ότι δεν το έχω καθόλου με τα λόγια.Εν τω μεταξύ,ούτε κι εκείνη πολυμιλάει,οπότε η κατάσταση δυσκολεύει.Σε άλλες περιπτώσεις μου ήταν πιό εύκολο,γιατί οι κοπέλες ήταν πιό εκδηλωτικές.Επίσης,με τη συγκεκριμένη κοπέλα μου κόβεται όχι μόνο η μιλιά αλλά και τα πόδια,δεν ξέρω τι έχω πάθει.Έχω αποφασίσει λοιπόν,να της γράψω για όσα νιώθω κι ό,τι βγεί.Μπορώ να της γράψω μήνυμα,αλλά μου έχει κολλήσει να τα γράψω σ'ένα χαρτί και να της το δώσω.Νομίζω πως θα είναι πιό οικείο,πιό "ζεστό".Το μόνο που σκέφτομαι,είναι μήπως της φανεί παλιακό και ξεπερασμένο αυτό,γιατί είμαι 24 και είναι 22.Τί λέτε,να το κάνω;Πώς θα φαινόταν αυτό σε μιά κοπέλα;