ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, σίγουρα αν άκουγε κάποιος τις απόψεις μου περι ζωής θα έλεγε "αυτος δεν πάει καλά". Όμως για μένα ίσως είμαι απο τους πιο φυσιολογικους κ ρεαλιστικους ανθρώπους που υπάρχουν. Λίγο πολύ όμως όλοι έχουμε μια δόση "περίεργου".Ωστόσο έχω ίσως το παω στο τέρμα.Σιγουρα καταλυτικο ρόλο έπαιξε το οτι γεννήθηκα γκέι. Ενοχικές τάσεις απο μικρός, κατάθλιψη, ενω οι φίλοι μου ήθελαν την παρέα μου εγω τους συμπεριφορομουν άσχημα για να φυγουν μακριά γιατί φοβομουν οτι θα ανακαλύψουν το μυστικό μου ( δεν ημουν σαν τα άλλα αγόρια). Εσωστρεφης, ντροπαλός. Έπρεπε να φτασω 24 χρονών να επανελθω ψυχολογικα, μέχρι τότε νομιζα πως ημουν κυριολεκτικά ο μονος άνθρωπος στο κόσμο γκέι και στα πρόθυρα αυτοκτονίας.Μέχρι που ευτυχώς εκανα την πρωτη συνάντηση με αγόρι, βέβαια δεν τα πήγα ποτέ καλα στις λιγοστες μου σχέσεις αλλα τουλάχιστον ήξερα οτι υπήρχαν πολλοί σαν κ μένα. Ήξερα απο μικρός οτι δεν θα παντρευτώ, δεν θα κάνω παιδιά δεν θα αφήσω απογονους κ δεν θα κάνω ευτυχισμενους τους γονείς μου ( δλδ παππουδες) άσχετα που ακόμα με πρηζουν να παντρευτώ γιατί δεν ξέρουν οτι είμαι γκει. Τη μάνα μου τη λέω ότι πιο πιθανό είναι να παντρευτεί αυτη γυναίκα παρα εγω αλλα δεν λέει να το καταλάβει.Έτσι χωρις σκοπό σε αυτη τη ζωή εκανα τις αναζητήσεις μου απερίσπαστος. Γενικά σαν άνθρωποι δεν έχει ουσία η ζωή μας, ο γάμος, τα παιδιά, η επαγγελματική κ οικονομική επιτυχία είναι ρόλοι που βάζουμε για να ξεχνιόμαστε κ να μη μας το θυμίζει ότι ερχόμαστε μόνοι και φεύγουμε μόνοι σε μια ζωή που κ να μην υπήρχες κανένας δεν θα νοιαζόταν. Όταν ακούω απο ανθρώπους να λένε "ρε ξέρεις ποιος είμαι εγω;" Πραγματικά γελάω. Είμαστε μια κουκίδα στο απέραντο σύμπαν, σαν ενα τοσοδουλικο μπροστά σε αλλους πλανητες διαστημόπλοιο που ταξιδεύει ακόμα κ αυτή την στιγμή που διαβάζεις αυτες τις γραμμές στο απέραντο άπειρο. Νομίζεις πως εχει νόημα ή αξία η ζωή σου; Καμία. Ωστόσο θεός υπάρχει αλλα μας κάνει πλάκα με εδω που μας έβαλε! Και όχι δεν τον νοιάζει αν είσαι ψηλός, Κοντός, άσχημος, αδύνατος με ωραίο σώμα, αν έκανες τατουάζ, πλαστική στα χείλια ή πήρες κιλά στην καραντίνα. Ίσα ίσα θα ευχόταν να μην σε ενοιαζαν κ σένα όλα αυτά και να σε ένοιαζε μονο το τη ψυχή θα παραδώσεις μπροστά του όταν θα εγκαταλείψεις τον μάταιο τούτο κόσμο, όχι αν θα τον εγκαταλείψεις αλλά όταν, δυστυχώς οι άνθρωποι ξεχνάνε οτι εδώ δεν είμαστε μόνιμοι, είναι απλά ενας σταθμός στο ταξίδι τους. Ένας σταθμός όμως που κρίνει πολλά, όχι την ύλη σου αλλα την ψυχή σου, την πίστη σου στον Θεό κ την καλοσύνη σου απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Δυστυχώς οι άνθρωποι το ξεχνάν κ εθίζονται με την ύλη, να αποκτήσω πολλά, να αγχωθω, να στρεσαριστω να είμαι πρώτος, πρώτος σε τι; Σε εναν κόσμο που δεν σου ανήκει.Έτσι κ γω εχω αποβάλλει κάθε άγχος απο την ζωή μου, κάθε τι που θα με έκανε προσηλωμένο σε αυτο τον ψεύτικο κόσμο και πιστεψτε με ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει κ με πολύ λίγα. Δεν με νοιάζει ούτε η εμφάνιση μου ούτε το να είμαι πετυχημενος στα ανθρώπινα μάτια. Με νοιάζει να είμαι επιτυχημένος στα μάτια του Θεού, του'χω πολλά μαζεμένα για αυτά που μου έκανε στην γη κ θα του τα πω οταν έρθει η ώρα αλλα αν με παίρνει, αν δεν με παίρνει θα κανω τουμπεκί. Έτσι λοιπόν με βλέπουν οι δικοί μου, παντελώς αδιάφορο σε θέματα που υποτίθεται για άντρα 33 χρονών θα έπρεπε να με ενδιαφέρουν, ούτε οικογένεια, ούτε δόξα, ούτε χρήμα.Και όπως αναφέρεται στον ταφο του Καζαντζάκη:«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».Έτσι θέλω κ γω για σας, να μην φοβάστε να μην αγχώνεστε, να μην νοιάζεστε για πράγματα που δεν έχουν καμία μα καμία αξία.Αν έχει κ κανείς άλλος καμία περίεργη σύμφωνα με τα μάτια του συνόλου σταση περι ζωής ας την γράψει απο κάτω.Υ.Γ να επισκέπτεστε συχνά την φύση, ο αέρας, τα δέντρα, τα ζωάκια μακριά απο την φασαρία κ τους ανθρώπους σας γαληνευουν.