ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θελω να εξομολογηθώ κατι που εχω χρονια μεσα μου και με τρωει ειμαι παιδι που με αφησε η βιολογικη μανα μου απο 6 μηνων μωρο . αυτη ειχε αλλα δυο μεγαλυτερα κοριτσια πριν απο μενα κανει με διαφορα 7 ετων με την μια και την αλλην 3 απο οτι θυμαμαι.  αυτη αφου με αφησε εκανε μετα απο μενα αλλα 8 παιδια ολοι εκει ειναι οι συγγενεις μεταξυ τους μια γροθια . τους γνωρισα στα 17 μου λογο μιας συμπτώσεις που γνωρισαμε εναν γνοστο αυτων. μας εφερε σε επαφη αυτος να τους γνωρισω απο περιεργεια να δω πως ειναι τα ατομα που ειναι απο το σοι αυτο. αυτοι δε ηθελαν να με γνωρισουν μα μετα απο μηνες εμφανιστηκε γιατι θελουν ατομο να δωσει μοσχευμα για ενα αρρωστο παιδι αυτης που με γέννησε . εγω γιατι  αυτοανοσου που ειχα τοτε κι ημουν ανηλικη δε μπορουσα να δωσω και λογο φοβου φυσικα. αυτη που με γεννησε ποτε δε δεχτηκε να με δει απο κοντα και ειπε μια μερα οτι δε ειχε καταλαβει οτι με ειχε στην κοιλια της αν το ηξερε θα με αδειαζε θα εκανε εκτρωση.  τοτε τους γνωρισα μερικους απο αυτους κατι ξαδερφια κατι θείους μετα ολοι μαζι εξαφανιστηκαν γιατι δε πιραν κι αυτο που θελανε βρικαν απο αλου μοσχευμα για το αρωστο πα;παιδακι σωθηκε αυτο μετραει. τοτε εγω με οσα γιναν ημουν α[αθης το οτι εξαφανιστηκαν αυτοι  .  κόψαμε επαφες που ειχαμε λιγων μηνων ουσιαστικα απο τοτε που αρχισαν επαφες τυπικες πιο πολυ . απο περιεργεια πιο πολυ και συμφερον απ την μερια τους.  εγω ειχα υιοθετηθει απο δυο ανθρωπους πολυ δυσκολους που με νομιζαν κτιμα τους ιδικα η μανα μου και μου εχει βγαλει την ψυχη ολα αυτα τα χρονια κι ακομα το κανει. τωρα που ζω μαζι της και εχει πεθανει κι ο θετος πατέρας χρονια τωρα αρκετα αλλαξα πως ενιωθα για τα ατομα αυτα που γνώρισα τοτε απ το σοι μου . τοτε δε ειχα θυμο ουτε τιποτα αδιαφορια πιο πολυ . τωρα τους μισω μου βγαινει κακια αυτη η γυναικα που με γενναει οταν εκανε οτι εκανε δε την ενοιαζε που σκορπάνε παιδια . μονον εμενα παρατισε τα αλλα παιδια της τα κρατησε και τα ειχε κοντα της . μου χάλασε την ζωη αυτο το ον που με γεννησε και αν ποτε την εβλεπα ηθελα να την κτιπησω στην μουρη . περασα τοσα στην ζωη μου μοναξια δυσκολιες δε εζησα σα παιδι της ηλικιας μου . ειχα κι εχω μιαν μανα θετη αυταρχικη και που ολο κοιτα ναχει υπιρετη . εχω το φαι το σπιτι μου ναι κι ειμαι ευγνομον  γιαυτο και στεκομε διπλα στην μανα μου κι ας εχω προβλήματα μαζι της . μην χαραχτιριστω αχαριστη απο κοσμο . ηθελα καπου να τα πω εχω φιλο ουσιαστικα την μοναξια μου . δε εχω πια ονειρα ειμαι 37 και με κανουν οι γυρο να νιωθω 47 !! δε εχω φιλους ουτε τιποτα . εχω θεματα επικοινωνιας με το κοσμο και κανεις φυσικα δε χαραμίζει την ωρα του με ατομα που δε τον γεμιζουν . αρα αστα κι εκει χαλια τα πραγματα . θα ηθελα την γνωμη σας με ομορφο τροπο παρακαλω και οχι με άγαρμπο τροπο να πειτε κακιες . καλο ειναι να ερχόμαστε λιγο στην θεση του αλλου να βλεπουμε τι μπορει να εχει περασει στην ζωη του . παρακαλω ανεβαστε το μην κανετε διακρισεις ευχαριστω πολυ .