ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζητώ συγγνώμη για το σεντόνι αλλά είναι ένα θέμα που με προβληματίζει και θα ήθελα να ακούσω κάποιες συμβουλές που θα βοηθούσαν. Παρακαλώ να μην υπάρξουν άσχημα σχόλια διότι το ξέρω ότι εγώ φταίω για αυτά που περνούσα και το ξέρω ότι είμαι εντελώς ηλίθια.Γιατί ερωτευόμαστε τους λάθος ανθρώπους; Τι στο καλό μας κάνουν που είναι τόσο ωραίο ώστε να τους ερωτευτούμε; Και, ναι, είμαι το θύμα μια τέτοιας απαίσιας κατάστασης. Και αιτία είναι ένας άνθρωπος που βγαίναμε για σχεδόν 3 ολόκληρα χρόνια. Για εμένα αυτός είναι η πρώτη μου αγάπη. Δεν έχω γνωρίσει άλλον σαν αυτόν. Όσοι έχουν περάσει μέχρι τώρα από τη ζωή μου δεν κατάφεραν να με κάνουν να νιώσω όπως ένιωσα με εκείνον. Και όπως νιώθω ακόμα δυστυχώς. Εγώ τρελά ερωτευμένη. Αυτός τρελά τσιμπημένος μαζί μου. Παρ'όλα αυτά μου ξεκαθάρισε πολλές φορές ότι σχέση δεν κάνει γιατί φοβάται τις δεσμεύσεις. Όσο και αν προσπαθούσα να του αλλάξω γνώμη αυτός εκεί σταθερός. Έλεγε ότι προτιμά να βγαίνουμε απλά κι εγώ σαν καλός μ@λ@κ@ς εννοείται πως συμβιβάστηκα για να μην τον χάσω. Με σεβόταν απόλυτα και ήξερε τι νιώθω για εκείνον. Δεν τον ενοχλούσε καν. Μου μιλούσε πολύ ωραία και με έκανε να νιώθω υπέροχα. Το τι κλάματα έχω ρίξει για αυτόν και το τι κρίσεις έχω περάσει δεν λέγεται. Πρόσφατα, λοιπόν μου έστειλε μήνυμα και είπε ότι τέλος. Γνώρισε άλλη κοπέλα και ίσως κάνουν και σχέση. Ποιός; Αυτός που δεν είναι της δέσμευσης και που μου έλεγε 3 χρόνια ότι άμα θέλω θα συμβιβαστώ με αυτό το απλό που έχουμε. Ένιωσα απαίσια, ήθελα να λιποθυμήσω. Για μέρες δεν έτρωγα. Κατέστρεφα τόσο καιρό την ψυχική μου υγεία για έναν άνθρωπο. Ούτε χρόνια πολλά μου ευχήθηκε που αυτός ακόμα και τσακωμένοι να είμασταν, πάντα με θυμόταν σε όλα σχεδόν. Τον ενιωθα δικό μου ενώ δεν ήταν καν. Για πάντα θα μείνω με το γιατί. Γιατί μου φέρθηκε έτσι; Δε θα το μάθω ποτέ. Είναι η πρώτη μου αγάπη και τώρα δε θέλω ούτε να ακούω το όνομά του. Δεν ξέρω πως μπορώ να τον ξεπεράσω. Έστω και το παραμικρό να μάθω για αυτόν θα μου πέσει η πίεση αμέσως. Λες και ζω σε μια φυλακή νιώθω. Οι φίλοι μου μου έλεγαν 3 χρόνια πριν ότι " σιγά σε κάτι χρόνια τώρα δε θα τον θυμάσαι καν". Έκαναν λάθος εννοείται. Είναι λες και έχασα ένα τεράστιο κομμάτι του εαυτού μου. Τόσος κόσμος υπάρχει και εμένα αυτός μου τράβηξε τον προσοχή χωρίς να κάνει τίποτα ιδιαίτερο. Ούτε κανένας σούπερ ουάου τύπος είναι. Είναι ένας απλός άνθρωπος χωρίς καμία ιδιαιτερότητα. Αυτός θα περνάει καλά κι εγώ βέβαια είμαι η χαμένη από όλο αυτό. Ούτε να βγεις έξω να γνωρίσεις κόσμο μπορείς λόγω καραντίνας. Μένεις με τις σκέψεις σου απλά. Θέλω απλά να διαγραφεί από το μυαλό μου, να εξαφανιστεί. Ιδέα δεν έχω αν το καταφέρω ποτέ. Ευχαριστώ πολύ όσους φτάσατε μέχρι εδώ και εύχομαι καλό βράδυ σε όλους σας.