Θα συμφωνούσα μαζί σας. Εκτός αν είχαν σχέση σαν της Βίσση με τον Καρβέλα, οι οποίοι μετά το διαζύγιο ήταν πιο φίλοι απ' ότι όταν ήσαν παντρεμένοι! Απλώς κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να διατηρούν φιλία τα ζευγάρια που είχαν απλή σχέση, χωρίς παιδιά στη μέση ή δεκαετή γάμο. Κι εσείς δεν σφάζεστε απαραίτητα με κάθε πρώην σας, προφανώς και υπήρχαν καλές ποιότητες που αγαπούσατε σ' εκείνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσετε να τις έχετε τώρα στη ζωή σας σαν φίλες. Θα ήταν άσκοπο, άλλωστε, γιατί φίλες ή φίλο ψάχνετε κι αλλού αν θέλετε.Πιστεύω ότι όσοι επιμένουν να κρατούν πρώην σχέσεις τους ως φίλους τους, το κάνουν εν μέρει επειδή φοβούνται το παρόν και το μέλλον, το οποίο συχνά προϋποθέτι να καίμε γέφυρες με το παρελθόν. Φοβούνται ότι δεν θα βρουν αλλού συντροφικότητα, γι' αυτό και με το πρόσχημα της φιλίας με τους πρώην παίρνουν έμμεση επιβεβαίωση ότι οι ΄διιοι μετράνε. Δεν είναι κατακριτέο, απλώς δεν ταιριάζει σε όλους αυτή η νοοτροπία.
14.2.2021 | 01:44
Είχα...
...μία κοπέλα η οποία μίλαγε συχνά με τον πρώην της. Ήταν φίλοι από το σχολείο και όταν τα είχαμε ήταν γύρω στα 30. Είχαν χωρίσει πριν τέσσερα χρόνια, αλλά όπως είπα ακόμα μίλαγαν. Δεν μπορούσα να το χωνέψω, της το εξηγούσα και με ήρεμο τρόπο πολλές φορές ότι είχα πρόβλημα με αυτή την κατάσταση, αλλά υπήρχαν και κάποιες φορές που σηκωνόμουν και έφευγα από το σπίτι όταν έβλεπα ότι δεν άλλαζε τίποτα μπας και νιώσει λίγο. Συνέχιζε να του μιλάει λέγοντάς μου ότι είναι φίλος της και την αγαπάει φιλικά...στο μυαλό μου, το σεξ σκοτώνει την φιλία. Το γεγονός ότι παρ'όλο που της έλεγα ότι είχα πρόβλημα με αυτό, αυτή συνέχιζε ήταν κόκκινο φανάρι για εμένα έτσι κι αλλιώς. Αν γράφεις τον σύντροφό σου κατ'αυτό τον τρόπο σημαίνει πολλά. Πείτε μου όμως την γνώμη σας, για τους/ τις πρώην που ακόμα ενδεχομένως να υπάρχουν, είτε στην δική σας μεριά, είτε στην μεριά του/της συντρόφου σας. Είμαι περίεργος να μάθω τι άποψη επικρατεί εκεί έξω..
4