ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κόψαμε επαφές αλλά και όποια "σχέση" είχαμε μεταξύ μας. Η κατάσταση κρατεί από καλοκαίρι , με αρκετά σκαμπανεβάσματα μεταξύ μας. Υπήρχε ενδιαφέρον οπως και τα θέλω μας, αλλά συμπεριφερθηκαμε και οι δύο κάπως ανώριμα σε όλο αυτό , για τις ηλικίες μας 30+ Σε κάποια φάση μου λέει: * Ίσως έχει δίκιο ο κολλητός σου και "παλεύω" μεταξύ συναισθήματως και λογικής* Όταν ήταν πιωμενη (δεν είναι μπεκρου προς θεού) , ήταν πιο ζεστή και πιο εκδηλωτική , όταν ηταν νορμάλ , ήταν ζεστή ναι μεν , αλλά όχι τόσο όσο θα ήθελα. Όταν με ξανά προσέγγισε , ήταν κάπως με κεφάλι και κου εξομολογήθηκε κάποια πράγματα , τα οποία με έκαναν να ξεκινήσουμε πάλι κάτι μαζί. Εν τέλει κόψαμε μετά από λίγο από δική της απόφαση. Τα έριξε σε αυτήν και πολλές συγνώμες. Ζήτησε να έχουμε επαφή αλλά το αρνήθηκα για ευνόητους λόγους. Έχουν περάσει κάποιοι μήνες και οφείλω να παραδεχτώ ότι την σκεφτομαι. Έχουμε αρκετούς κοινούς γνωστούς και μαθαίνω ότι είναι μόνη και αναφέρεται σε μένα μερικές φορές. Σκεφτομαι μέρες να της στείλω ένα μήνυμα αλλά δεν το κάνω. Έκανα κάποιες προσπάθειες παλαιότερα αλλά δεν είδα την ανταπόκριση που περίμενα τουλάχιστον. Τι γίνεται βρε κορίτσια σε τέτοιες περιπτώσεις. Θα υπερισχύσει η λογική ή το συναίσθημα της για μένα? Ξέρω ότι θα μου πείτε ότι δεν με θέλει τόσο όσο και η απόφαση να έχει παρθεί. Γνωρίζω πως νιώθει για μένα. Είναι γυναίκα που ψάχνει σοβαρή σχέση. Και οι δύο μας πέρναγαμε πολύ όμορφα. Έκανα λάθη πολλά , όπως και αυτή στο μεταξύ μας. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην πάρει κάποια απόφαση να ξανά επικοινωνήσουμε μελλοντικά και εγώ έχω προχωρήσει παρακάτω διότι μεγάλο διάστημα πέρασα δύσκολα να την ξεπεράσω έστω σε κάποιον βαθμό.