Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες, με μια εξ. από μια παλιάς κοπής πεθερά...
Σύντομα και στα «Διλήμματα».
Δεν νομίζω ότι τα λένε κυρίως νύφες, αλλά συμφωνώ μαζί σου στο ότι δεν θα έπρεπε να λέγεται. Ούτε αυτό, ούτε το αντίθετο που λένε (εδώ όντως περισσότερο οι γυναίκες) ότι "μεσολάβησαν" να φτιάξει η σχέση του συντρόφου με τους δικούς του. Μη σου πω ότι το δεύτερο μου την δίνει ακόμη περισσότερο. Λες και ο άλλος είναι ηλίθιος και έχει ξεκόψει χωρίς να έχει σοβαρούς λόγους. Και τα δυο πάντως είναι παρεμβατικά,το μόνο που θα έπρεπε να κάνει κανείς είναι να απομακρύνεται οριστικά και αμετάκλητα αν μπλέξει με άνθρωπο που έχει προβληματική σχέση με τους δικούς του.
Ακριβώς! Όπως δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να ορίζει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο τη σχέση μας με τους άλλους, έτσι ακριβώς δεν έχει κανένα λόγο να επωμίζεται δικές μας προβληματικές καταστάσεις όταν εμείς αποφασίζουμε να τις έχουμε σημαία μας. Θα ήταν πολύ εγωιστικό από μέρους μας να ζητάμε ο άλλος να ανέχεται κάτι νοσηρό, μόνο και μόνο επειδή το κάνουμε εμείς.
Μόνο και μόνο είπες επειδή το κάνουμε εμείς; Μα υπάρχει πιο σοβαρός λόγος από αυτόν να θέλουμε να το κάνουν και όλοι οι άλλοι, ή έστω όσοι περισσότεροι γίνεται; Είναι κάτι παραπάνω από εγωιστικό, πολλές φορές κρύβονται ανώμαλες επιδιώξεις πίσω από τέτοιου είδους απαιτήσεις. Συμβαίνει σε όλα τα πεδία των διαπροσωπικών σχέσεων με σκοπό να δημιουργηθεί ένα επιπλέον άλλοθι για τη δική μας δουλοπρεπή συμπεριφορά ("μας" που λέει ο λόγος). Ξέρεις, το περιβόητο "όλοι το κάνουν/όλοι το ανέχονται". Εξού και οι συμπαθητικές συμβουλές τύπου "μάνα σου είναι ό,τι και αν έκανε το έκανε για το καλό σου" "έλα μωρέ μάνα ΤΟΥ/ΤΗΣ είναι ανέξου κι εσύ να γίνεις σάκος του μποξ πως κάνεις έτσι", προέρχονται συνήθως από ανθρώπους που έχουν ξεπουλήσει κάθε έννοια αξιοπρέπειας με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανεχτούν ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακολουθούν άλλον δρόμο. Δεν τους ανέχονται γιατί αποτελούν το ζωντανό παράδειγμα ότι γίνεται και αλλοιώς. Φυσικά δεν αντιδρούν όλοι έτσι, υπάρχουν και άνθρωποι που παίρνουν δύναμη ώστε να μπορέσουν και αυτοί να ξεφύγουν και να βελτιώσουν την ζωή τους. "Ορίστε, το έκανε ο τάδε η τάδε, άρα γίνεται! Ίσως τα καταφέρω κι εγώ!". Δηλαδή αυτό το πράγμα που αντί να κοιτάζουμε το καλύτερο να θέλουμε να γίνουμε όλοι υποχείρια για να μην ξεχωρίζει κανένας,, είναι πάρα πολύ ανώμαλο. Αν πέσω εγώ στα υπόγεια να θέλω να παρασύρω κι εσένα για να είμαστε το ίδιο και να μπορούμε να λέμε μαζί: "Ε τι να κάνουμε δεν φταίμε εμείς, έτσι είναι η ζωή". Και μόλις σκάσει μύτη κάποιος για τον οποίο η ζωή είναι... αλλοιώς, να τον βγάζουμε σκληρό υπερόπτη και ό,τι άλλο μας την καρφώσει. Γιατί; Ε γιατί κάνει κάτι που εμείς δεν διαθέτουμε τα κότσια να κάνουμε και σιγά μην το παραδεχτούμε. ΟΛΟΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΑ ΑΝΙΑ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Εν τω μεταξύ μου αρέσει που όσο πιο πολύ κοντά μας βρίσκεται ένα πρόσωπο που μας ταλαιπωρεί τόσο πιο πολλές παλαβομάρες διαβάζουμε.
