Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Σε καταλαβαίνω...15 χρόνια τις παθαινα.. πήγα σε πολλούς ειδικούς αλλά δεν μπόρεσε να με βοηθήσει κανένας.Τελικά μονος μου βρήκα την λύση
Καταλαβαίνω απόλυτα τι περνάς, μιας και είμαι ομοιοπαθής. Δεν θα σου πως είναι εύκολο να το ξεπεράσεις. Αλλά είναι σίγουρο ότι μπορείς. Έχεις τόση δύναμη μέσα σου που δεν φαντάζεσαι. Αρκεί να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις. Πίστεψε σε σένα και θα καταφέρεις όλα όσα ονειρεύεσαι. Δεν είσαι μόνος / η. <3
Οι κρίσεις πανικού είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία. Επομένως θα πρέπει να εντοπίσεις την πηγή του " κακού" και να κλείσεις αυτήν την πληγή. Αυτό κάποιοι το κάνουν μόνοι τους άλλοι με την βοήθεια ειδικού μέσω της ψυχοθεραπείας. Καταρχάς πάντα να σκέφτεσαι ότι Δεν πεθαινεις και Δεν τρελαίνεσαι, βρίσκοντας τεχνικές χαλάρωσης που θα σε ηρεμούν. Ωστόσο επαναλαμβάνω επειδή από κάπου ξεκίνησε όλο αυτό, εντόπισε το και σταδιακά θα περάσει.
Εξ , εγώ ήμουν από το 2017 μέχρι και το 2019 δύο χρόνια σερί και ασταμάτητες κρίσεις.. Φαντάσου δεν έβγαινα διότι φοβόμουν , δεν πήγαινα σε γιατρό γιατί φοβόμουν , δεν πήγαινα κομμωτήριο , γενικά δεν έκανα τίποτα. Με κυρίευε ο φόβος και ο τρόμος , ψυχοσωματικα και άλλα πολλά όπου φαντάζομαι τα ξέρεις.
Ξέρεις πως μου έφυγε ; Όταν γνώρισα μια γυναίκα , τι θέλω να πω; Έφευγε το μυαλό , είχα το νου μου σε αυτήν διότι την γουσταρα εκεί ακριβώς κατάλαβα ότι ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΎΤΙΚΑ. Τίποτα δεν είναι αληθινό. Θέλει δουλειά με το μέσα σου , με τις ανασφάλειες σου , με τους φόβους σου. Είναι δύσκολο αλλά όχι μη κατορθωτο.. Εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά και να βρεις την δύναμη μαζί με έναν ειδικό να βοηθήσεις τον εαυτό σου..και την ψυχή σου...
δεν ειναι τοσο ευκολες οι κρισεις πανικου. με μια σχεση δε φευγουν.
προφανως αν ειχες οντως, θα καταλαβαινες.
εγω απεκτησα κρισεις πανικου στο ασχετο, με την πρωτη καραντινα κι αυτα που διαβαζα και ακουγα για τον ιο.
πιο πριν ειχα θεματα με το οτι ημουν καιρο μονη μου και ενιωθα οτι θα μεινω για παντα ετσι κι οτι κατι εχω και δεν με θελουν οι αντρες. προπσαθησα πολυ στην τελευταια σχεση μου και μου κοστισε η ληξη. στο καπακι γνωρισα καποιον που με κοροιδεψε για καιρο με τον τροπο του ενω εγω τον κυνηγησα. κι οταν ειδα οτι τζαμπα ασχολιομουν επι χρονια, μιας και ειναι αλλου και δεν προκειται να φυγει απο εκει, καταλαβα οτι δεν θα ξαναβρω καποιον που να εχω χημεια ευκολα και μαζι με την καραντινα και το αγχος για ευρεση εργασιας με επιασε σφιξιμο στο λαιμο, ταραχη, ταχυπαλμια, αυπνιες..καθολου ωραιο συναισθημα, και δεν θελω να το ξαναζησω. γι αυτο γιολο και η ζωη ειναι ωραια. μην στηριζεις την ηρεμια σου και την ισορροπια σου σε αλλους ανθρωπους. μπορει να σε πουλησουν καποια στιγμη. το δυσκολο ειναι να ισορροπησεις οντας ελευθερος πρωτα. και υστερα ζευγαρωσου, εμενα μου εκανε καλο αυτη η ανεξαρτησια και η ηρεμια μονη μου για καιρο. δεν ασχολουμαι με το αυριο και το τι θα γινει. το παω μερα με τη μερα, δεν περιμενω κανενα να επιστρεψει και προσπαθω να κανω γνωριμιες και να μιλαω με κοσμο. να μη μενω μονη μου συνεχεια. προσπαθω να ειμαι καλα, αυτο με νοιαζει μονο. και οι ανθρωποι μου.
