ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για να δώσω μία εικόνα ας πούμε είχαμε χωρίσει τελη Φλεβάρη οχι ξεκάθαρα έχω ξαναγράψει εξομολόγηση σχετικά με αυτό, με έπαιρνε αυτός τηλέφωνα μέχρι μέσα Μαρτίου κάθε δυο-τρεις μέρες περίπου. Ενώ είχε λερωμένη τη φωλιά του εννοείται πως δεν παραδεχόταν τίποτα ούτε μέχρι τη τελευταία στιγμή, αντιθέτως με έβγαζε τρελή κ ότι αν είχε κάτι, επειδή πάνω απ όλα είναι ειλικρινής, θα μου το ελεγε. Παίζει να τα έχει ή είχε δε ξέρω τι κάνει τώρα, αλλά όσον αφορά τον Φλεβάρη και τον Μάρτη μπορεί κ να μ άφησε για μια κοπέλα που όταν τον ρώτησα λίγες μέρες πριν χωρίσουμε μου είχε πει ότι είναι ξαδέρφη του. Δεν τον πίστεψα τώρα λόγω ενστικτου, μιας και έβλεπα τον Φλεβάρη να του πατάει όλο καρδιες; ή επειδή σ ότι μου έλεγε πλέον δεν ήξερα τι να πιστέψω; Εν τω μεταξύ εκείνο το διάστημα, ευτυχώς το πήρα σχεδόν αμέσως γραμμή, τον Φλεβάρη δηλαδή, ήμασταν σε μία διαρκή ένταση θα έλεγα, μου είχε βγάλει τον χειρότερο μου ευατο, να είμαι συνέχεια σε μια αγχωδη κατάσταση και νευρική και με πολύ κλάμα (μόνη μου) στο τέλος. Δεν ξέρω αν τον οδήγησε κ αυτή η ένταση, όσο χαλαρή κ να προσπαθούσα να το παιξω, υπήρχε μια είδους ανάκριση εκείνες τις μέρες επειδή έβλεπα όλα τα σημάδια, που υπήρχε στο να απατήσει, βασικά δεν πρέπει να δικαιολογώ, καθώς έχω καταλάβει πλέον ότι δεν ήταν σ αυτή τη σχεση εξ αρχής. Όπως λέει και η ψυχολόγος που πάει ένας φίλος μου, δεν πρέπει να δικαιολογουμε τους άλλους, έτσι είναι, έτσι ένιωσαν κ έτσι έπραξαν. Δυστυχώς, το παραδέχτηκα μετά, λες και είχα παρωπίδες. Τις τελευταίες μέρες κ λίγο πιο πριν που το είχαμε διαλύσει κ κείνος κρατούσε επαφές, ήθελα τόσο πολύ να του τα πω ένα χεράκι, να μη νομίζει ότι είμαι κανένα θύμα επειδή δεν είχα κ εμπειρίες, αλλά η αδερφή μου μού έλεγε να το παίζω χαλαρή σαν να μη τρέχει τίποτα. Ίσως κ γι αυτό να επικοινωνούσε στο τέλος, σου λέει κάτσε δε την έχει πειράξει καθόλου; κάτι θα πει δε μπορεί. Αλλα εγώ κιουρια, βέβαια εβραζα. Δε ξέρω αν εκανα σ σωστά, αλλά τώρα πάει. Σκέφτομαι κι απ την άλλη όμως ότι και να του έλεγα αυτά που ήθελα, σε τοίχο θα τα έλεγα, κι ας έλεγε στις αρχές της γνωριμίας μας ότι δεν θέλει να με πληγώσει και θα προσπαθούσε απ όλη τη κουβέντα να βγει κ από πάνω, οπότε χίλιες φορές καλύτερα, δε θα το άντεχα κ αυτό. Αφήστε που την τελευταία φορά που μιλήσαμε είχε το θάρρος κ το θράσος να με πάρει με βιντεοκληση, που δεν είχαμε μιλήσει έτσι ποτέ, αντί να έρθει να με δει από κοντά, που μ το αυτοκίνητο είναι 5 λεπτά υπόθεση, το απέφευγε όλο τον μήνα κ όταν μ είχε πει θέλω χρόνο κ θα τα πούμε από κοντά, αυτό το κοντά δεν έγινε ποτέ. Τοσο δύσκολο θα του ήταν; Ίσως να φοβόταν ότι αν βρεθούμε από κοντά, θα ζητούσα εξηγήσεις ή θα με έβλεπε στεναχωρημενη κ μπορεί να κάνε πίσω στην απόφαση του. Δεν κατάλαβα λοιπόν καθόλου αυτή του τη κίνηση να με καλέσει έτσι. Τέλος πάντων είμαστε ακόμα φίλοι στα social, μέχρι αρχές τ μήνα μου έκανε λαικ σ ότι ανέβαζα, τώρα επειδή ανέβασε εκείνος κ γω δε του κάνω, σήμερα που ανέβασα φώτο δεν μου έκανε. Όπως μου έλεγε πολλές απ τις φίλες που είχε στα σόσιαλ, εκτός απ το σόι, είχε κάνει κάτι σχεδόν με όλες. Εγω δεν του κάνω λαικ, γιατί λέω μπορεί να το πάρει κ πάνω του, τι μπορεί; σίγουρα, καθώς ήταν κ λίγο ψώνιο,μου το έπαιζε πολύ γκομενος, ότι όλες τον θέλουν. Και αυτόν μπορεί να μη τον νοιάζει κ να μην τον ενοχλεί να με έχει φίλη, σ λέει μπορεί να προκύψει κάτι πάλι στο μέλλον, ωραία είναι, μπορεί να είναι κ τσιμπημένη ακόμη ή να βλέπω τι κάνει στη ζωή της, εμένα όμως δεν μ είναι τόσο απλό. Μου τον εμφανίζει ακομη πρώτο πρώτο όταν είναι ενεργός. Τώρα γιατί γράφω ξανά για αυτό τον άνθρωπο, είναι ότι μου έρχεται σχεδόν κάθε μέρα στο μυαλό και φαίνεται οτι μου κάνει κακό να τον έχω φίλο στα σόσιαλ, ακόμα μου έχει πει η αδερφή μου οτι καλό θα ήταν να τον διαγράψω και αν το κάνω, θα του φανεί περίεργο. Δεν ξέρω γιατί τον κρατάω ακόμα. Ίσως περιμένω να δω με ποια τα έχει, γιατί αν τα έχει μ αυτή τη κοπέλα που σας είπα είναι ένα ψέμα πάνω στο ψέμα, δηλαδή και δεν λες τον πραγματικό λόγο για τον οποίον το διαλύουμε και λες και ψέματα για το είδος σχέσης που έχεις μ αυτη την κοπέλα. Εξάλλου το ξέρω ότι δεν το έβλεπες σίγουρα εξαρχής σοβαρά, μόνο εγώ μάλλον ενιωσα πράγματα κ ενώ έχω συνειδητοποιήσει ότι τελικά δεν άξιζε, κάθομαι εκεί, μου έρχεται στο μυαλό και τον σκέφτομαι ενώ θελω πλέον να προχωρήσω τη ζωή μου και ήδη έχω κάνει βήματα, φλερτάρω με άλλα άτομα. Δε το θέλω καθόλου να μου έρχεται στο νου, μου χαλάει όλη τη ψυχολογία. Θέλω να γίνει κάτι και να διαγραφεί από την μνήμη μου σαν να μην υπήρξε ποτέ γιατί κάθε φορά μ πιάνουν τα κλάματα. Κι ενώ έχω βρει τις απαντήσεις μου κι όλους τους λόγους που δεν άξιζε να προσπαθήσω σ αυτή τη σχέση, εγώ εκεί να σκέφτομαι όχι τα καλά αλλά τον τρόπο που μ φέρθηκε κι ότι όλο αυτό που έζησα ίσως να ήταν ένα ψέμα. Και μου το είχαν πει ότι θα πληγωθώ και όντως αυτό έγινε. Δεν ξέρω δεν βοηθάει ότι εκτος από τα σόσιαλ, είναι κ η καραντίνα δεν βρίσκω μία δουλειά, μόνο όταν απασχολούμαι με δουλειές τ σπιτιού ή όταν μιλάω με διάφορα άτομα ξεχνιέμαι. Λέω κ το άλλο ότι ρε φίλε όταν βλέπεις κ νιώθεις ότι δε μπορείς να μπει σε σχέση μη το παιδευεις, δε σου φταίει ο άλλος. Και σαν πιο έμπειρος, ήταν η πρώτη μου σχέση, εγω 24 αυτός 26, είχε μία σοβαρή σχέση παλιότερα, έπρεπε να το κόψεις εσύ μαχαίρι, εγω μάλλον τον είχα ερωτευτεί; είχα αισθήματα πάντως, δεν μπορούσα να δω λογικά και να σταματήσω. Δηλαδή σκέφτομαι τον ευατο μου ότι σε άλλη περίπτωση μ αυτά που έκανε κ ελεγε, θα είχα φύγει,εδω δεν ξέρω τι έπαθα. Αν είχα την ευχαιρια ισως να έγραφα όλους τους λόγους που δεν άξιζε κ δεν αξίζει να τον σκέφτομαι, πραγματικά όμως προσπαθώ να σκέφτομαι ότι όλο αυτό είναι ένα μάθημα και ότι όταν δω παρόμοια σημάδια θα κάνω πέρα, λογικά. Μπορεί να θέλω ακόμη τον χρόνο μ αλλά και πόσο χρόνο; δε θα χάσω τη ζωή μου για έναν που δεν άξιζε. Θα κοιτάω μπροστά για αυτό έχω μπει στη διαδικασία του φλερτ και έχω μπει και στην ιδέα το ότι η διαγραφή είναι ένα κουμπί και άσε να το δει όπως θέλει. Μερικές φορές μπαίνω και στη διαδικασία της σύγκρισης, τα υπέρ κ τα κατά με βάση τον πρώην. Είναι λογικό αυτό; Δεν ξέρω, υπάρχει κάποιος τρόπος να μη τον σκέφτομαι καθόλου;