ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.5.2021 | 21:56

Μου λειπει

Παρα πολύ. κ όταν λέω πολύ δεν μπορείτε να κατανοήσετε πόσο μα πόσο πολύ. πάνε 8 μήνες και δεν έχω ηρεμήσει μία μέρα κ δεν υπερβάλλω. Την σκεφτομαι είμαι ερωτευμένος μέχρι το κόκκαλο δεν με νοιάζει καμία άλλη. παντού την ψάχνω , οδηγάω κ κοιτάω τα αυτοκίνητα μήπως την δω! Βγαίνω και την ψάχνω. Σίγουρα δεν νιώθει καθόλου το ίδιο με μένα γιατί πολύ απλά δεν θα έφευγε. Αν έμπαινε στο κεφάλι μου για λίγο θα δακρυζε με τον τρόπο που την νιώθω κ την ποθώ. Φοβάμαι κ τρέμω στην ιδέα να μιλάει με κάποιον ή να φλερτάρει. Δεν την έχω έχω ενοχλήσει τόσους μήνες κ ούτε έχω σκοπό. Την θέλω σιωπηλά , μέσα μου. Όσο θέλω να την δω άλλο τόσο τρέμω. Σενάρια κ σκέψεις στο μυαλό μου για ένα 'αν' στο μέλλον ή όταν έρθει η ώρα. Σκέφτομαι τα λόγια της , τα μάτια της το χαμόγελο της τα πάντα της και στεναχωριέμαι κλαίω πονάω λυγίζω. Κάθε μέρα και χειρότερα. Είχα ξαναγραψει εδώ μέσα τον Δεκέμβρη κ ήλπιζα να είμαι καλά τέτοια εποχή. Νομίζω ότι είμαι πολύ πολύ χειρότερα. Έχω δοκιμάσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΑΣ ΤΟ ΛΈΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ? ΤΙ ?
18
 
 
 
 
σχόλια

Ούτε κάν... Αερολογιες και σενάρια για να πιστεύουμε κάπου και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε , να ελπίζουμε κπλ.. Δεν ξεπερνιέται ένας έρωτας με έναν άλλον έρωτα.. Διότι ένας από τους δύο , δεν ήταν ποτέ έρωτας

Σε καταλαβαίνω φίλε μου απόλυτα. Τα ίδια πέρασα κι εγώ στην ίδια φάση είμαι... Και όντως χάνουμε χρόνο χωρίς ουσία και νόημα να αναλωνεσαι σε ένα φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά.
Το πιστεύω πραγματικά ότι όντως αν είχα γνωρίσει κάποια αυτό το διάστημα και ερωτευομουν θα την ξεπερνούσα κάπως...

Όσοι ερωτεύονται αληθινά εξιδανικεύουν ακόμα και κάποιον που δεν αξίζει σαν άνθρωπος... Ο χρόνος είναι γιατρός σε τέτοιες περιπτώσεις και όταν συνέλθει θα λέει μετά " Για αυτήν έκανα έτσι τόσους μήνες " ??? Και θα μετανιώνει για τον χρόνο και την ενέργεια που ξόδεψε. Επίσης όσο είναι κολλημένος σε εκείνην και φοράει τα γυαλιά που του δείχνουν την κοπέλα αυτή ως τον μεγαλύτερο έρωτα δεν θα μπορεί να " Δει " κάποια κοπέλα που είναι πολύ καλύτερή της σε όλους τους τομείς και θα του ταιριάζει απόλυτα... Ξεκόλλα εξ. λίγο , είναι κρίμα για εσένα αυτό που κάνεις στον εαυτό σου... Δύσκολο, αλλά προσπάθησε να συνέλθεις και να προχωρήσεις παρακάτω ...

Ειρήνη μου.. που είμαστε και συνονόματες, έχεις δίκιο, το γνωρίζω και εγώ πολύ καλά αυτό το συναίσθημα και σε αυτό που θα διαφωνήσω μόνο, είναι ως προς τον χρόνο. Ο χρόνος δεν λειτουργεί σε όλους με τον ίδιο τρόπο δυστυχώς.Μπορει τα συναισθήματα να παραμένουν εκεί για "αιώνες" καθηλωμένα, αν εσύ δεν πάρεις την απόφαση να τ'αφησεις πίσω σου..Κοινώς είναι μεγάλος διάολος το μυαλό αν το αφήσεις ανεξέλεγκτο 😊.

"Αν έμπαινε στο κεφάλι μου για λίγο θα δακρυζε με τον τρόπο που την νιώθω κ την ποθώ";;;

Αυτό που έγραψες δεν ισχύει. Το βλέπεις τελείως λάθος. Σκέψου τί σου λέιπει πραγματικά από αυτήν, και γιατί πιστεύεις ότι δεν θα τα βρείς αλλού.

Μακάρι να ξεπερνιοταν έτσι εύκολα ο έρωτας ή η εμμονή με κάποιον που εξιδανικεύσες!!! Ίσως χρειαστεί περισσότερους μήνες το κεφάλι στον κουβά με τα παγάκια και τα δροσερά μπάνια. Αυτήν την εποχή η θάλασσα είναι ο,τι πρέπει για αυτό !!! Εδώ έπρεπε να ξαναγράψεις " Άντε για κανένα μπάνιο στην θάλασσα " !!!!

Ο έρωτας με ερωτα περνάει κι αν δεν περάσει δεν ήταν έρωτας.... Όταν γυρίσεις πίσω και δεις τον χαμένο χρόνο τότε θα κλαις πραγματικά και σπαρακτικά.... Τίποτα και κανένας δεν αξίζει να χάνουμε στιγμές ευτυχίας για αδιέξοδες καταστάσεις.... Καλή συνέχεια!!!!

Θα σε ρωτησω ,γιατι εφυγε ;
Και μετα θα δουμε...Είμαστε ακριβως στην ιδια κατασταση...αυτο που με βοηθα και κανω αργα και σταθερα βηματα ειναι το ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ...Και ειναι ετσι ακριβως!

Ελπίδα το γιατί είναι μπέρδεμα μεγάλο.. Σκέψου ούτε εγώ δεν ξέρω ακριβώς.. Είναι αρκετά μπερδεμένη φάση.. Και εγώ το ίδιο σκέφτομαι με σένα.. Μάλλον δεν ήθελε αρκετά? Είχαμε ένα πολύ κακό timing? Μπορεί και τα δύο? Δν ξέρω να σου πω , ξέρω όμως πως νιώθω και έχω κουραστει αλλαααα...

Αεροπόρος αυτό είχε ξαναγίνει δηλαδή είχαμε σταματήσει για κάποιο διάστημα και με έμμεσους τρόπους όπως λες έδειχνε την παρουσία της και εγώ έτρεξα απευθείας και πίεζα (εννοώντας ότι ήμουν κάθε μέρα μαζί της , μάλλον σοβαρεψε απότομα και κάπου το χάσαμε).. Είναι αυτό το "αν" όπου με τρώει.. αν την ξαναδώ , αν δείξει ενδιαφέρον για κάτι , αν το ένα , αν το άλλο. Σκέψου όλο τον χειμώνα άλλαξα όσο μπορούσα πράγματα όπου είχα ανασφάλεια όπως το σώμα μου το στυλ μου την αυτοπεποίθηση μου (?) και άλλα πολλά. Κ όλα αυτά μου δημιουργούν προσδοκίες - ελπίδες σε αυτό το "αν" που με τρώει. Δυστυχώς οποία βρίσκω ή συναντώ αυτόματα κ χωρίς να το θέλω μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης κ δεν εννοώ εμφανισιακά αλλά εσωτερικά , ο τρόπος , το vibe , οι κινήσεις , η συμπεριφορά , η σοβαρότητα ακόμα και οι γκρίνιες. Δν το φανταζομουν ποτέ στον εαυτό μου αυτό το πράγμα

θα έλεγα σε πρώτη φάση να ρίξεις το βάρος όπως και καλά έκανες στον εαυτό σου...μέσα έξω...
Ένα ραντεβού πήγα να βγω και πριν καν τον δω τον αλλον εβαλα τα κλάματα κι εφυγα...δεν προλαβα καν να κανω τη συγκριση...για μενα δεν εισαι ετοιμος ακομα...και για να μην μπαινεις στη διαδικασια συγκρισης που ειναι δεδομενο ...δωσε χρονο στον εαυτο σου...ο ερωτας θα ξανα ερθει αβιαστα οταν ψυχολογικα του τον επιτρεψεις...

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon