ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 29 χρονών και πριν 4 μήνες γνώρισα και άρχισα να επικοινωνώ με μια κοπέλα ένα χρόνο μικρότερή μου. Είχε 2 μήνες που είχε χωρίσει, ήταν αρκετά χάλια ωστόσο έπαιξα ρόλο όπως η ίδια μου είπε να σταθεί στα πόδια της. Τον τελευταίο μήνα κάνουμε προσπάθεια να είμαστε μαζί. Αν και η ίδια δεν ήταν σε φάση να μπει σε κάτι καινούργιο ωστόσο της έκανα το κλικ και αποφασίσαμε να το προσπαθήσουμε. Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα. Είμαστε μόλις 1 μήνα μαζί και πραγματικά μόνο μέλια δεν ζω. Η κοπέλα έχει τρομερές ανασφάλειες. Δεν γνωρίζω αν το καταλαβαίνει ή αν έχει αποδεχτεί ότι έτσι είναι και σε όποιον αρέσει ωστόσο το γεγονός αυτό της προκαλεί πρόβλημα στο να συναναστραφεί. Πριν λίγο καιρό μου εξέφρασε έντονα παράπονα ότι πολλές φορές κατά την διάρκεια της συζήτησης της πετάω μπιχτές ή γενικά αφήνω να νοούνται πράγματα γεγονός που την ενοχλεί. Σαν άνθρωπος είμαι χύμα γεγονός που μου έχει κοστίσει και μου φάνηκε εντελώς περίεργο που μου το είπε αυτό. Της πρότεινα λοιπόν όταν καταλάβει ότι κάνω κάτι τέτοιο να μου το πει. Μια μέρα λοιπόν ήρθε σπίτι μου και μετά την σεξουαλική επαφή καθίσαμε αγκαλιά στο κρεβάτι για ώρες. Μόλις πέρασε λίγο η ώρα θέλησε να φύγει όποτε γυρίζει και μου λέει πόσο όμορφα πέρασε. Εγώ την ανέφερα επακριβώς "Από την σημερινή μέρα εγώ κρατάω μόνο τις αγκαλιές που τις είχα πραγματικά πολύ ανάγκη". Μου απάντησε "τι εννοείς; ότι εγώ έρχομαι μόνο για το σέξ; ορίστε για αυτές τις μπιχτές μιλάω". Δεν το πίστευα! Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι είχα μια δύσκολη μέρα και η αγκαλιές της με θεράπευσαν αλλά δεν καταλάβαινε τπτ. Σε όλα αυτά θα προσθέσω ότι η κοπέλα μου είχε ζητήσει από την πρώτη στιγμή να μην βάζω εγωισμό στην σχέση μας και όταν κάτι με ενοχλεί να το λέω και να μην δίνω μονολεκτικές απαντήσεις ή να κρατάω μούτρα καθώς είναι κάτι που αντιπαθεί και την ξενερώνει. Ε λοιπόν αυτά ακριβώς είναι που κάνει η ίδια. Όταν χαλιέται με κάτι ή όταν θεωρεί ότι της πέταξα κάποια μπιχτή ΄χωρίς να μου πει τπτ αρχίζει να μου απαντά μονολεκτικά για μέρες. Ακόμα και ένα κακό χιούμορ μου θα το δει στραβά. Σε όλα αυτά θα προσθέσω το γεγονός ότι μου αναφέρει συχνά για τον πρώην της και ότι ψάχνει κάτι ανάλογο (δλδ κάποιον να την σέβεται και να προσέχει πως μιλάει). Πριν λίγες μέρες της ζήτησα να σταματήσει να μου αναφέρει το οτιδήποτε για τον πρωην της. Το καταλαβαίνω πως γνωριστήκαμε αμέσως μετά τον χωρισμό, δεν ξέρω γιατί χώρισαν και τι παίχτηκε, ωστόσο δεν μπορώ να μπαίνω σαν σημείο σύγκρισης με κανέναν. Μου ζήτησε συγγνώμη γι αυτό και πως δεν θα το ξανακάνει. Ωστόσο μετά από λίγες μέρες γυρίζει και μου λέει πως είναι στεναχωρημένη επειδή θυμήθηκε την προδοσία του πρωην της. Της ανέφερα ότι δεν με ενδιαφέρει ότι έχει να κάνει σχέση με τον πρώην για να λάβω απάντηση ότι είμαι κομπλεξικός και θα προτιμούσε να ήμουν πιο ανοιχτόμυαλος. Σε όλα αυτά λοιπόν προσπαθώ με συζήτηση να της δείξω ότι με ενοχλούν. Το θέμα είναι ότι όχι μόνο δεν το καταλαβαίνει αλλά δνε κάθεται να το συζητήσει. Νομίζει ότι έχει πάντα δίκαιο. Μάλιστα σχετικά με το γεγονός που νομίζει ότι τις πετάω μπιχτές της εξήγησα πως είναι ένα καθαρά δικό της θέμα το οποίο θα έπρεπε να το ψάξει κάπως γιατί δεν είναι λογικό. Η απάντηση; "Δεν έχασα κάτι για να ψάξω". Γνωρίζω ότι είναι ένα πληγωμένο άτομο και έχει θέματα. Ίσως με πολύ υπομονή και πολύ αγάπη μπορεί σιγά σιγά να στρώσει αλλά αξίζει τον κόπο; Όταν δεν έχει η ίδια την διάθεση να καταλάβει ότι πληγώνει κάποιον; Στον πρώτο μήνα και δεν είμαι ερωτευμένος και δεν αισθάνομαι έλξη, Την αγάπησα γιατί τόσους μήνες τώρα είναι η καθημερινότητά μου αλλά αξίζει; Φοβάμαι να μείνω μόνος και θα στεναχωρηθώ αν την χάσω αλλά.. έχει νόημα;