ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένει κοντά μας, είναι γυναίκα του θείου του άντρα μου για την ακρίβεια. Παρόλο που φαίνεται καλή ώρες ώρες με νευριάζει. Έχει αδυναμία στον άντρα μου και επειδή δεν έχει δικά της παιδια, τον έχει βαφτίσει παιδι της. Και γω φυσικά είμαι η γυναικα του κατά φαντασίαν παιδιου της. Εχει ένα κτήμα το οποίο αυτή το έφτιαξε και τη βοηθάει ο άντρας μου κάποιες φορές με πληρωμή φυσικά. Συν πολλές εξυπηρετήσεις χωρίς χρήματα φυσικά. Το θέμα είναι ότι ενώ ο άντρας μου διαρκώς της κόβει τον αέρα, όταν βρίσκει αφορμή μου λέει ' τώρα γέρασα εγώ θα αναλάβεις εσύ το κτήμα με τον 'γιο μου'.τη μια γέλασα, την άλλη δε μίλησα, την άλλη της είπα ότι δεν έχω εγώ δουλειά με τον κήπο της. Νομίζα ότι το έλεγε για πλάκα αλλά όταν κάτι το λες πάνω από μια φορά νομίζω ότι παύει να είναι πλάκα. Με λέει νύφη της ενώ στην ουσία δε μου είναι τίποτα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να μην της δίνω σημασία γιατί λέω είναι απλά χαζή. Το Πάσχα ήρθαν σπίτι της τα ανήψια της και τα είχε μη σταξουν ενώ είναι πάνω από 20 ετων και εγώ 30 και τα άφηνε να μπαίνουν σπίτι της ανενόχλητα ενω εμένα όταν με φωνάζει να μου δώσει κάτι με κρατάει στην πόρτα ή αν με αφήσει να μπω μου λέει να βάλω παντοφλες της για να μη μεταφερονται τα μικρόβια. Οκ δε με νοιάζει η διάκριση που κάνει γιατί δεν την έχω τίποτα όχι όμως να λέει ολη την ώρα με βλακείες όπως για το κτήμα ή άντε να πάρω δίπλωμα για να την πηγαινοφερνω κάπου λες και την έχω κάτι. Το αποτέλεσμα είναι να συγχίζομαι! Αυτή είχε μια δυσκολη πεθερά και υποψιάζομαι ότι τώρα βρήκε την ευκαιρία να βγάζει όλα τα απωθημένα της στην κατά φαντασίαν νύφη της, εμένα δηλαδή. Όταν έχασε τη μάνα της εγώ ήμουν δίπλα της γιατί είμαι ευαίσθητη όμως δε θέλω ούτε να τη βλέπω πια. Επίσης εδώ να πω ότι αυτή όταν θέλει να έρθει σπίτι δε ρωτάει έρχεται και χτυπάει αλλά εγώ δεν της λέω να αλλάξει παντόφλες για να τη βάλω μέσα. Τώρα τελευταία δεν της ανοίγω καν την πόρτα ή κάνω ότι λείπω για να κρατάω αποστάσεις. Παρόλα αυτά βρίσκει τον τρόπο να με νευριάζει. Είναι πολλά πράγματα μαζεμένα και ώρες ώρες σκέφτομαι να φύγω από αυτό το σπίτι όμως δε θέλω να φύγω από τον άντρα μου. Λέω να μη δίνω σημασία όμως δεν έχει κανένα δικαίωμα να μου λέει βλακείες, η πεθερά μου η αληθινή είναι άκρως διακριτική, κακιά πεθερά δεν είχα και απέκτησα. Τελικά αντιλαμβάνομαι ότι ορισμένοι άνθρωποι γίνονται τοξικοί λίγο λίγο. Τι να κάνω για να μη με νοιάζει; Δε θέλω να τσακωθω γιατί εν μέρει είναι και εργοδότρια του άντρα μου εκτός από θεία.