ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.6.2021 | 15:56

Σκληρή πραγματικότητα

Μεγάλωσα αρκετά, και οι επαφές μου φαίνονται παράταιρες. Όχι πως οταν ξεκινούσα το ταξίδι μου ήταν πιο εύκολες, σαν μια σελίδα ενός βιβλίου που δεν καταλάβαινα το νόημα της και γυρναγα να την ξαναδιαβάσω. Τώρα το παρατάω το βιβλίο στην άκρη, ο χρονος είναι σημαντικά λιγότερος για πολυτέλειες συναναστροφών. Ένας φίλος που έφυγε πρόσφατα απο την ζωή και πάμπολλες γνωριμίες που δεν συγκράτησα οχι μονο τ ονομα τους, αλλά και την φυσιογνωμία τους. Δεν διεκδικω βραβεία δημοφιλίας και κοινωνικότητας, μόνο την αναγνώριση της ειλικρίνειας μου, που σίγουρα μου στέρησαν και την δημοφιλία και την κοινωνικότητα, πολλές φορές την περιστασιακή ηδονή και μερικές την ψευδεπίγραφη συντροφικότητα. Κι αν αναρωτηθώ αν το χω μετανιώσει, θ απαντήσω ειλικρινά ότι ναι το χω μετανιώσει. Όχι που το εζησα, αλλά που καταλαβαίνω το πως εζησα. Ευτυχώς γερναω και ολο και λιγότερο απασχολω τους άλλους...
5
 
 
 
 
σχόλια

Η τελευταία σου πρόταση δείχνει μια γερασμένη ψυχή και εκεί πρέπει να εστιάσεις. Επίσης η ειλικρίνεια είναι δίκοπο μαχαίρι και δεν είναι για όλους. Φυσικά τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει ο τρόπος που λέμε κάτι. Αν είναι να τσακίζουμε κόκκαλα κάθε φορά στο όνομα της ειλικρίνειας, θεωρώ ότι κάποια στιγμή και " ο πιο σκληρός για να πεθάνει" θα λακισει.

Δεν είσαι μόνος- η. Αυτή την σκληρή πραγματικότητα που περιγράφεις την βιώνουμε τόση πολλοί. Το ζητούμενο δεν είναι να μετανιώσει κάποιος, αλλά να συνειδητοποιήσει εάν ωφεληθηκε από ο,τι έζησε..... Το να μην κάνεις εκπτώσεις σε συναισθήματα αρνητικά η θετικά είναι μέρος της προσωπικότητας σου. Γιατί κάποιος να αρνηθεί την φύση του για χάρη μιας "ψευδεπιγραφης συντροφικοτητας". Όταν κάποιος επιθυμεί πραγματικά να σε συντροφεύει, δέχεται και αυτό που είσαι. Ας μην απασχολούμε τους πολλούς, φτάνει να υπάρχει έστω και ένας που θα μας ακούσει μέσα στην κρίση ειλικρίνειας μας. Υπάρχει?

Με άγγιξε η εξομολόγηση. Σκέφτηκα ότι αυτό θα μπορούσε να είναι και το δικό μου μέλλον. Μπορεί να μετανιώνω κάποιες φορές που δεν είμαι ο πιο ανοιχτός άνθρωπος αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι αν ήταν να κάνω εκπτώσεις στον χαρακτήρα μου ή στα πιστεύω μου με αντάλλαγμα τη δημοφιλία, δεν θα το ήθελα ποτέ. Κάποιοι άνθρωποι το μπορούν. Αν αυτός ήταν ο μελλοντικός εαυτός μου, θα του έλεγα από δω το εξής: Δίνε το χαμόγελο σου, δείχνε την ευγένεια σου χωρίς να περιμένεις κάτι. Όσοι το εκτιμήσουν, καλώς να ορίσουν στη ζωή σου. Μην παραιτείσαι, επειδή μεγαλώνεις.

δίνε το χαμόγελο σου, δείχνε την ευγένεια σου χωρίς να περιμένεις κάτι.

Το κρατώ φίλε μου αυτό, γιατί παρόλο που γερνάω, εξακολουθώ να διδάσκομαι...

Scroll to top icon