Τον γνώρισα πριν 3 χρόνια. Απ΄την πρώτη στιγμή ένιωθα ότι του άρεσα κι μου άρεσε κι εμένα. Είμαστε σε κοινή παρέα, αλλά με αυτόν δεν έχουμε τόσο συχνή επικοινωνία. Στην πορεία της γνωριμίας μας, φάνηκε ότι είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι (η μέρα με τη νύχτα), αλλά η έλξη υπήρχε πάντα. Και πάντα επικοινωνούμε διαφορετικά μεταξύ μας. Τώρα 3 χρόνια μετά, η έλξη είναι πιο δυνατή από ποτέ, αλλά δεν πρόκειται να γίνει κάτι μεταξύ μας. Γιατί ενώ φαίνεται ότι με θέλει πολύ (δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά το έχουν καταλάβει κι άλλοι στην παρέα), κάθε φορά μιλάει για άλλες διάφορες...Κι ενώ την ίδια ώρα, με χαζεύει..με θαυμάζει..με κοιτάζει σαν "ερωτευμένος"..Πόσο ανώριμος στα 40 του.. Νομίζω δεν αξίζει καν μια βραδιά μαζί του. Πόσο μάλλον κάτι περισσότερο.. Μα πως γίνεται να τον θέλω? Πως γίνεται να νιώθω έλξη και να μην μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου?