ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον… Η Κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο πλέον. Πριν από 8 μήνες έχασα τη δουλειά μου λόγο της κατάστασης με τον κορονοιο. Έζησα όλη την καραντίνα (7 Μήνες ) προσδοκώντας τη στιγμή που θα τελείωνε αυτό το κακό και θα ελευθερωνόμουν και πάλι. Όμως λογάριαζα όπως πολύ συχνά κάνουμε εμείς οι άνθρωποι χωρίς τον ξενοδόχο. Πασχαλιάτικα κυριολεκτικά την ανάσταση πεθαίνει ο πατέρας μου! Όσο ζούσε κάπως τα καταφέρναμε, και οι δύο γονείς όμως με μια σύνταξη των 300 ευρώ! Εγώ χρόνια άνεργος χωρίς να πάρω ποτέ ούτε ένα ευρω από τον Ο.Α.Ε.Δ. Πρόσφατα είχα βρει αυτή τη δουλεία αλά μας τα χάλασε ο κορονοιος. Όποτε για να μην πολυλογώ μαζί με τα τρεξίματα για κηδείες, κληρονομιές, μεταβιβάσεις κτλ φάγαμε ότι ρευστό υπήρχε στην άκρη εντωμεταξύ οι λογαριασμοί τρέχουν…. Φως, νερό, τηλέφωνο, ενφια…. Μηνάμε με τα 300 ευρώ της μάνας μου μιας και το κράτος δεν δίνει ούτε καν ένα ψιλοβοηθημα. Ούτε στο κοινωνικό τιμολόγιο δεν μας βαλαν. Φίλοι, συγγενείς μας βλέπουν πια καθαρά σαν ένα μέσο να πάρουν την περιουσία μας, που να δανείσουν και να βοηθήσουν… Που είναι το κράτος πρόνοιας που μας διαλαλούν ότι έχουμε(Μόνο για τα εμβόλια….)! Κοντεύω να τρελαθώ…. Χωρίς φίλους, συγγενείς, κοπέλα, αδέλφια μόνο με τη μανά μου έμεινα που και αυτή είναι πλέον 86 χρόνων. Εγώ είμαι 43. Αδημονούσα να τελείωση το κακό αλά με βρήκαν άλλα. Χωρίς Βοήθεια από πουθενά. Διπλά μου τους βλέπω όλους χαρούμενους με της οικογένειες τους, τους φίλους τους, τις κοπέλες τους να συζητούν για διακοπές και εγώ να μην έχω ένα πιάτο φαί! Κλεισμένος σπίτι γιατί δεν έχω λεφτά να βγω έξω! Κάνω λοιπόν την εξής ερώτηση; Τι κάνει κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις; Να συνεχίσει να ελπίζει πως θα γυρίσει ο τροχός; Να αφήσει τα πράγματα να κυλίσουν μοιρολατρικά; Σας παρακαλώ ας μου απαντήσει κάποιος. Είμαι σε απόγνωση, δεν ξέρω τι να κάνω. Υπάρχει κάποιος με μια καλή συμβουλή; Υ.Γ. Δεν νομίζω να δημοσιευτεί αλά σας παρακαλώ δώστε μια ευκαιρία!