ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προχθες, εκει που περπατουσα μερα μεσημερι στην ευρυτερη γειτονια, χωρις να τον αντιληφθω καθολου οτι με ακολουθησε, ερχεται απο πισω μου ενας τυπος (πιθανον γειτονας γιατι κρατουσε τα κλειδια του στο χερι) με πλευριζει λοιπον και μου λεει: "Μυριζεις όμορφα". Εγω τον κοιταξα εκπληκτη και άλαλη και συνεχιζοντας να περπαταω αρχισα να γελαω γιατι δεν ηταν κατι που περιμενα να ακουσω απο εναν αγνωστο στο δρομο. Αυτος, λοιπον πηρε μια εκπληκτη εκφραση στο προσωπο του γιατι θεωρησε ουι αδίκως ειμαι δυσπιστη και μου επανελαβε οτι ειναι η αληθεια και οτι του αρεσει πολυ η μυρωδια μου. Μετα, εφυγε χαθηκε μεσα σε κατι στενα. Η πλακα ειναι οτι δεν φορουσα καθολου αρωμα. Σας εχει τυχει και σε εσας να σας κανουν τετοιο πολυ συγκεκριμενο κοπλιμεντο στο δρόμο; Ήταν πέσιμο αυτο και μηπως ηθελε να γνωριστουμε; Ημουν υπερβολικη που ψιλοφρικαρα;;