Με τον φίλο μου ήμασταν μαζί 1 χρόνο. Εργάζομαι σε κατάστημα με εκλεκτά προϊόντα πανάκριβα και έχουμε πελάτες σεφ κ.λπ. Φέτος περάσαμε από το χωριό του φίλου μου. Επειδή ο πατέρας του διατηρεί με την αδερφή του ψητοπωλείο, τους πήγα για δώρο αφρό αλατιού Μεσολογγίου (το πιο ακριβό ελληνικό αλάτι) σε αρκετά μεγάλο βαζάκι καθώς και κρόκο Κοζάνης σε σκόνη, το πιο μεγάλο βάζο που είχαμε στο μαγαζί. Περάσανε δυο εβδομάδες, όλα καλά. Σε κάποια φάση παίρνει ο πατέρας του φίλου μου τηλέφωνο και τον ρωτάει αν του άρεσαν τα προϊόντα. Του είπε ότι έβαλε το "χοντρό αλάτι" στις ελιές για να γίνουν και το "πιπέρι" το έριξε σε πέντε δόσεις σε ψητά και τελείωσε γρήγορα. Δεν μπορούσε, λέει, να φέρει λίγο παραπάνω η καρμίρω. Στο χωριό τους τα έχουνε με το σακί και με κοιμήσανε κι ένα βράδυ. Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Ο φίλος μου πήρε τη θέση του πατέρα του και με είπε τσιγκούνα. Του έκλεισα για πάντα την πόρτα, λέγοντας "όταν κάνεις ενα γκουγκλάρισμα και δεις πόσο κάνουν, θα σου πέσουν τα μαλλιά. Αλλά και 50 λεπτά να έκαναν, η συμπεριφορά σου είναι άθλια." Όλα είναι θέμα παιδείας.