ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι συμβαινει παλι αυτο. Πριν περιπου 1 χρονο γνωρισα ενα παιδι στην αρχη δεν ημουν τρελα ενθουσιασμενη ομως επειδη κυλουσε πολυ ομορφα μερα μερα αρχισε να μου αρεσει. Ειχαμε τελεια επικοινωνια, καθολου αβολο κλιμα, πολυ ωραια χημεια και γενικοτερα μεσα στον 1 μηνα που βγαιναμε ειχαμε βγει αρκετες φορες(με δικη του παροτρυνση παντα, σχεδον ποτε δε προλαβαινα να στειλω εγω κατι). τελος παντων μια ωραια Πεμπτη ειχα κανονισει να παω σπιτι του για 1η φορα, μιας και μεχρι τοτε μονο αυτος ειχε ερθει (χωρις ακομη να γινει κατι παραπανω), ενε τελει επειδη κατι ειχε προκυψει δε προλαβαινα να παω γιατι ηταν και λιγο μακρυα, ομως οταν του ειπα να ρθει αυτος ενω τσατιστηκε λιγο, ηρθε κι ας ηταν 1 το βραδυ. Τελος παντων εκεινη τη μερα εγινε και κατι παραπανω, υπερβολικα ωραιο για 1η φοραμε καποιον, ομως την επομενη μερα το βραδυ πηγα σε ενα παρτι και τον ειδα να φιλιεται με αλλη. Πηγα τους διεκοψα χωρις σκηνες χωρις τιποτα, ρωτησα αν ειπε στη κοπελα που ξυπνησε το πρωι και εφυγα. Ε απο τοτε ξεκινησε ενα στορι χωρις τελειωμο, εκτος οτι τον πετυχαινα οπου κι αν πηγαινα, ακομη και σε αλλες πολεις , οποτε με εβλεπε ετρεχε σα σκυλακι να μου μιλησει να με αγκαλιασει..εγω παντα ψυχρη, σαστισμενη ωστοσο αφου δε εβρισκα το θαρρος να του πω κατι που ηταν τοσο ανετος. Εν τελει μια φορα βγηκαμε ειπε συγνωμες κλπ πετουσε υπονοουμενα ωστε ν δει αν θελω να τα ξαναβρουμε αλλα εγω ψυχρη. Οι συναντησεις, οι αγκαλιες κλπ συνεχιστηκαν ολο το χρονο. Αναρωτιομουν μετην αλλη αν ειχε κατι και τι κατι γιατι ηταν και κοινη παρεα αυτοι ολοι, ομως κι αυτη να ηταν στα 2 μετρα αν με εβλεπε εμενα ερχοταν να μου μιλησει με αγκαλιαζε και τα συναφη ξερετε. Τελικα μετακομιζω εγω απο εκεινη την πολη σε αλη μεγαλυτερη απο οπου ειναι και αυτος και μια ωραια μερα μου στελνει το παει απο δω απο κει για να βγουμε. Βγαινουμε! Ε ηταν λες και βγηκα με αλλον ανθρωπο, πιο τζεντλεμαν, πιο προσεχτικος, πιο συζητήσιμος, να εχει ολη του την προσοχη στραμμένη πανω μου,το βλεμμα του να μη φευγει ουτε δευτερολεπτο απο εμενα. Κοιμηθηκαμε σπιτι μου (χωρις να γινει κατι, εκανε μια κινηση ωστοσο αλλα μεχρι εκει) ολο το βραδυ με ειχε αγκαλια, ΟΛΟ. Επειτα για 1,5 βδομαδα λειπαμε και οι 2 διακοπες, και δε μιλησαμε, παιρνω πρωτοβουλια να στειλω (σκεφτομενη πως δε το χω κανει και ποτε) μου λεει να βγουμε. Αυτη τη φορα ηταν ακομη πιο καλος απο την προηγουμενη (ενδομυχα πιστευα οτι ηταν φτιαχτο για να με εντυπωσιασει), βεβαια το οτι προσπαθουσε να μαθει αν εκανα κατι με αλλον και αφηνε υποννουμενα για να τον ρωτησω και εγω με χαλασε λιγο. Τελος παντων γυρναμε σπιτι γινεται και κατι παραπανω,ολο το κλιμα ομως πολυ ωραιο, παλι αγκαλια ολο το βραδυ και το πρωι πολυ ωραια. Αυτα εγιναν προχθες ακομη δεν εχουμε μιλησει. Δεν εχω θεμα να στειλω εγω απλως φοβαμαι, επειδη δεν εχουμε συζητησει πως το βλεπουμε το μονο που μου ειπε ειναι οτι με την αλλη τα σπασε εδω και καιρο αλλα δεν ειχαν και τιποτα σοβαρο. Απλως δε ξερω πως το βλεπω, δε ξερω αν πρεπει να τον ρωτησω, νιωθω πως κι αυτος φοβαται το πως τον βλεπω γιατι ανα διαστηματα ειναι πολυ κομπλαρισμενος, που δεν ηταν ετσι γενικα. Θα φυγει και στρατο μεσα Σεπτέμβρη και δε ξερω τι να κανω αν μπορω να διαχειριστω το οτι θα ναι στρατο μαλλον στην πολη που ημασταν (που θα ναι και η αλλη εκει). Δε θελω να πιστεψω πως ηθελε να βγουμε μονο για κατι παραπανω, μου φαινεται πολυ ακραιο... Λετε να του μιλησω ανοιχτα;