Ξέρεις γιατί οι άνθρωποι δεν θα απαλλαγούν ποτέ απο την θλίψη και την κατάθλιψη; Γιατί πάντα θα υπάρχει κάποιος καλύτερος απο εμάς, συγκρίνεις την ζωή σου με τις ζωές των άλλων και ξεχνάς για όλα αυτά που κατέχεις και έχεις καταφέρει. Δώσε αξία σε αυτά που έχεις, μην τα υποτιμάς γιατί μόνο όταν τα χάνουμε τότε καταλαβαίνουμε πόσο πλούσιοι ήμασταν. Έτσι αντι να σπαραζεις στο κλάμα κάθε βράδυ νιώσε κ λιγο ευγνώμων για το σπίτι σου την οικογένεια σου, λες ότι σπουδάζεις, είναι μια προσωπική σου επιτυχία που άλλοι δεν τα κατάφεραν και είμαι σίγουρος πως έχεις καταφέρει κ αλλά, μικρά ή μεγάλα
2.9.2021 | 20:53
Δεν είναι ζωή αυτή..
Τους τελευταίους μήνες έχω πιασει πάτο! Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω. Κλαίω κάθε μέρα, φοβάμαι πως θα μείνω μόνη μου για πάντα, νιώθω τόσο μόνη και αβοήθητη. Έχω έτσι ένα αίσθημα λύπης για τους γονείς μου, στεναχωριέμαι αφάνταστα που τους βλέπω να έχουν καταπέσει λόγω διαφόρων προβλημάτων, είτε υγείας είτε οικονομικά, να θελουν να μου προσφέρουν τα πάντα και να μην τα έχουν. Είναι γονείς που μου τα έδωσαν όλα κι εγώ δεν είμαι ψυχολογικα καλά για να τους ανεβάσω λίγο κι αυτούς πριν φυγω για την πόλη που σπουδάζω. Έχω αϋπνίες, κλαίω με λυγμούς οποτε σκέφτομαι τη ζωή μου, νιωθω τόσο «λίγη» και «μικρή», με πιάνουν κρίσεις άγχους, σκέφτομαι το μέλλον και το βλέπω μαυρο...υπεραναλυω τα πάντα...σκέφτομαι για ώρες, μέσα στο μυαλό μου ΧΑΟΣ.
Τέλος πάντων, είναι πολλά και δεν χωράνε όλα εδώ. Ξέρω ότι χρειάζομαι ψυχολογική υποστήριξη, και θα την αναζητήσω με το που πιασω δουλειά. Απλά πιστευω πως στα 23 σου, η ζωή δε θα πρεπε να μοιάζει τόσο δύσκολη. Νέα παιδιά μες τη μιζέρια και την θλίψη.
4
