Μάλλον έχεις μάθει "στα δύσκολα," οπότε τώρα που σου έρχεται εξ ουρανού κάτι καλό στο πιάτο, κατά βάθος σε κάνει να πλήττεις βλέποντάς το όλο αυτό "κορφή κατακτημένη." Επίσης, ο ενθουσιασμός και το πάθος που λες συχνά μπερδεύονται με το αίσθημα του στρες και της ανασφάλειας τον πρώτο καιρό, συνήθως με αταίριαστο άνθρωπο, απλά και μόνο επειδή μπαίνεις στη διαδικασία του άγχους να του αρέσεις, να τον φέρεις με τα νερά σου και να εξερευνήσεις το άγνωστο (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα φας τα μούτρα σου γιατί δεν βρήκες διαμάντια στις λάσπες όπως ήλπιζες). Ε, αν τώρα ο σύντροφός σου παίζει με ανοιχτά χαρτιά, είναι λίγο-πολύ σταθερός συναισθηματικά μαζί σου και δεν φοβάται να δώσει, σ' έκανε να συνηθίσεις γρήγορα. Πάντως, να ξέρεις: αν έχει όλες αυτές τις ποιότητες μαζί σου, δεν είναι μόνο επειδή είσαι εσύ, αλλά και επειδή είναι ο ίδιος έτσι σαν άνθρωπος. Θέλω να πω, μην το παίρνεις τόσο πάνω σου και καλοσυνηθίζεις έχοντάς το δεδομένο. Ένας τέτοιος άνθρωπος θ' αρχίσει κάποια στιγμή να νιώθει ότι δεν υπάρχει ανταπόδοση εκ μέρους σου και θα τα μαζέψει να φύγει για εκεί που θα εκτιμηθεί. Γι' αυτό και αν δεις ότι συνεχίζεις να είσαι αδιάφορη μετά από 6 μηνες το πολύ, θα έλεγα να μη σπαταλάς το χρόνο κανενός και να χωρίσεις. Δεν αξίζει να τρως το χρόνο και την ενέργεια κάποιου, που αργά ή γρήγορα μπορεί να τον αφήσεις για κάποιο πάθος εκεί έξω. Σίγουρα η σχέση αυτή σου δίνει όσα χρειάζεσαι, και πολλά παραπάνω, μα αν δεν είναι αυτό που θες στη δεδομένη φάση της ζωής σου, μην παραμένεις γιατί δεν κάνεις έτσι σε κανέναν τη χάρη.