ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ όλες μου τις σχέσεις, είμαι μόνιμα αυτός που αφοσιώνεται που προσπαθεί με κάθε τρόπο να το κάνει να λειτουργήσει, πριν πάει παρακάτω, και συνήθως η άλλη πλευρά απομακρύνεται, για σπουδές, για απόσταση ή γιατί απλά δεν λειτούργησε επαρκώς η κατάσταση. Και εγώ, πριν συνεχίσω μένω με το συναίσθημα ότι δεν ήμουν αρκετός για ακόμα μια φορά.
Αυτό που θέλω να πω όμως είναι, ότι σπανίζουν σήμερα άνθρωποι που προσπαθούν,που δίνονται,που το ζουν χωρίς περιορισμούς και όρια, για αυτό όσο και να μην απογοητεύεσαι , να μην αλλάξεις για τίποτα και κανέναν. Είναι πολύτιμα τα όσα περιγράφεις και ο σωστός άνθρωπος θα τα αγκαλιάσει χωρίς τέλος, μέχρι τότε επένδυσε σε σένα και θυμήσου ότι δεν υστερεις κάπου, απλά εν τέλει υστερούσε αυτή η σχέση, θες γιατί ήταν η χρονική στιγμή, θες γιατί δεν κολλάγατε όντως τόσο πολύ δεν τέλει.Πικρό και δύσκολο να το καταπιεις αλλά είναι η τωρινή πραγματικότητα.

Ωραίο κείμενο ρε φίλε, εμένα τουλάχιστον με άγγιξε, παρόλο που συνήθως ήμουν στην άλλη πλευρά. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες σ' αυτόν τον κόσμο, ίσως βρεις αυτήν που θα εκτιμήσει ό,τι δίνεις, ίσως όχι. Μην απογοητεύεσαι όμως, όσο είμαστε εδώ κι όσο μπορούμε συνεχίζουμε. Κι αν σταματήσεις, να συμβεί επειδή σε κέρδισε κάτι άλλο, όχι λόγω εγκατάλειψης.

Και κάτι άλλο: Όλοι οι άνθρωποι το ίδιο απλοϊκοί και ταυτόχρονα σύνθετοι είμαστε. (Δεν λέω απλοί, το απλό είναι το απαύγασμα, μακάρι όλοι να γίνουμε απλοί, τόσο δύσκολο). Μην θεωρείς ότι υστερείς κάπου· αν το ανέφερες με τέτοια διάθεση.

Μην ανησυχείς αγόρι μου, αν δεν τις λείπεις είναι μονόδρομος να την ξεπεράσεις

:(