2 χρόνια από τη ζωη μου...

ειχα τρελό κόλλημα μαζί του. του στάθηκα σε πρόβλημα υγείας δικό του, σε δυσκολίες με τη δουλειά του, ήμουν πάντα δίπλα του σε όλα. κάνοντας ανασκόπηση 2 χρόνων αυτή η σχέση είχε μόνο πάθος και αγάπη μόνο από πλευράς μου. αυτός με έβλεπε σαν κρέας και σαν αποκούμπι. είναι ανασφαλής, αχάριστος και παρτάκιας. πολές υποχωρήσεις, δούναι και όχιο λαβείν, συνέχεια να μου χτυπάει πως δεν ξέρει αν είμαστε μαζί και τι έχουμε αλλά δεν μπορεί να με χάσει από τη ζωή του. αποφασίζω σήμερα να τελειώσω μέσα μου αυτή την τοξική σχέση-ο θεός να την κάνει-τα έχω πολύ καλά με τον εαυτό μου για να συνεχίζω με τοξικά άτομα.. είμαι μια κοπέλα που έχει προσπαθήσει μόνη της χωρίς βοήθεια και παλευα μέχρι χθές με 500 ευρώ να τα βγάλω πέρα στη μεγαλούπολή. Σημερα πήρα αύξηση 400 ευρώ σε ενα χρόνο εργασίας μου ατην εταιρεία ηθική και σωματική ικανοποίηση.. κανείς και τίποτα δεν θα με πάει πίσω...οτι σας στενοχωρεί διώχτε το.. δεν είναι ανγκη να είστε με κάποιον ούτε σε μισές καταστάσαεις

litsalitsa

15.10.2021 | 11:59

Μας κανουν οτι επιτρεπουμε.Μην ξαναφησεις λοιπον καποιον να σου φερθει σαν μαλακας

| Μόνιμος σύνδεσμος

I am... if you want me to be

14.10.2021 | 11:16

Δεν ήταν μόνο τρελό κόλλημα, νομίζω υποβαθμίζεται αρκετά με αυτή τη φράση το γεγονός ότι ξέρεις ν' αγαπάς, αγαπητή εξομολογούμενη. Όποιος έχει απλό "τρελό κόλλημα," δεν δίνει τόσα, δεν στέκεται στα δύσκολα, δεν δείχνει απέραντη κατανόηση και άνευ όρων καλοσύνη ούτε στηρίζει τόσο πολύ τον άλλον. Εσύ ήξερες ν' αγαπάς ανιδιοτελώς, ο άλλος όχι. Ίσως καλόμαθε γιατί του έτυχαν όλα τα καλά μαζί εξ ουρανού μαζί σου. Για εκείνον, ήσουν η καλή νεράιδα που έφερες στη ζωή του σταθερότητα, πάθος και πολλά άλλα που εσύ ξέρεις, χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι. Εγώ θα σου ευχηθώ καλή τύχη με το να τον αφήσεις πίσω το συντομότερο. Δεν θα είναι εύκολο, σε προειδοποιώ. Όχι μόνο γιατί ο άλλος θα δυσκολευτεί να πιστέψει ότι χάνει κάτι τόσο καλό ξαφνικά (χαζός είναι να το αφήσει έτσι αμαχητί;) αλλά και γιατί πλέον, μετά από τόσο καιρό, πολύ πιθανό να δημιουργήθηκε μια αλληλεξάρτηση στη σχέση σας. Θα σου εξηγήσω τι θέλω να πω με το τελευταίο: στη σχέση σας εσύ ήσουν "η καλή νεράιδα" και ο άλλος ο "κακός παρτάκιας" που δεν ήξερε να σ' εκτιμά, δεν ήξερε ν' αγαπά και σου έψηνε το ψάρι στα χείλη κατά καιρούς. Όλο αυτό το διάστημα δεχόσουν υποσυνείδητα μια θυματοποίηση του εαυτού σου, τύπου "εγώ γίνομαι η οσιομάρτυρας για να διδάξω στον άλλον ν' αγαπάει όπως αγαπώ εγώ" και κουβαλούσες ένα σταυρό με την ελπίδα κάπου να βρεις, επιτέλους, ανταπόκριση συναισθηματική. Και όσο εκείνος δεν άλλαζε (επειδή η ικανότητα ν' αγαπά κανείς δεν διδάσκεται) και συνέχιζε να σου δημιουργεί ενοχικά σύνδρομα, εσύ βούλιαζες όλο και περισσότερο στο ρόλο το θύματος, ήταν κάτι που είχες μάθει πλέον τον εαυτό σου και σου φαινόταν steady state από κάποια στιγμή και μετά. Γι' αυτό και το να σπάσεις την αλυσίδα αυτή είναι πιο δύσκολο απ' ότι φαίνεται τη δεδομένη στιγμή. Προτείνω μετά το χωρισμό να μείνεις ένα διάστημα μόνη σου για να "καθαρίσεις" κατά κάποιον τρόπο απ' αυτή την εμπειρία και να μη μεταδώσεις το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς σε μια επόμενη σχέση. Δες μήπως κάπου είχες μια έντονη ανάγκη να καλύψεις το ρόλο της "μητέρας που αγαπάει ανιδιοτελώς" στη σχέση, γιατί καμιά φορά αυτή η ανάγκη προσελκύει εντελώς ακατάλληλους συντρόφους που ψάχνουν απλώς κάποια να τους νταντεύει μια ζωή. Οπότε, λοιπόν, μην επαναπαυτείς στην απαλλαγή από την τοξική σχέση, αλλά κάνε προσπάθειες ν' απαλλαγείς από δικές σου δυνάμει τοξικές για τον ίδιο σου τον εαυτό ροπές. Και να είσαι καλά.

| Μόνιμος σύνδεσμος