ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μας κανουν οτι επιτρεπουμε.Μην ξαναφησεις λοιπον καποιον να σου φερθει σαν μαλακας

Δεν ήταν μόνο τρελό κόλλημα, νομίζω υποβαθμίζεται αρκετά με αυτή τη φράση το γεγονός ότι ξέρεις ν' αγαπάς, αγαπητή εξομολογούμενη. Όποιος έχει απλό "τρελό κόλλημα," δεν δίνει τόσα, δεν στέκεται στα δύσκολα, δεν δείχνει απέραντη κατανόηση και άνευ όρων καλοσύνη ούτε στηρίζει τόσο πολύ τον άλλον. Εσύ ήξερες ν' αγαπάς ανιδιοτελώς, ο άλλος όχι. Ίσως καλόμαθε γιατί του έτυχαν όλα τα καλά μαζί εξ ουρανού μαζί σου. Για εκείνον, ήσουν η καλή νεράιδα που έφερες στη ζωή του σταθερότητα, πάθος και πολλά άλλα που εσύ ξέρεις, χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι. Εγώ θα σου ευχηθώ καλή τύχη με το να τον αφήσεις πίσω το συντομότερο. Δεν θα είναι εύκολο, σε προειδοποιώ. Όχι μόνο γιατί ο άλλος θα δυσκολευτεί να πιστέψει ότι χάνει κάτι τόσο καλό ξαφνικά (χαζός είναι να το αφήσει έτσι αμαχητί;) αλλά και γιατί πλέον, μετά από τόσο καιρό, πολύ πιθανό να δημιουργήθηκε μια αλληλεξάρτηση στη σχέση σας. Θα σου εξηγήσω τι θέλω να πω με το τελευταίο: στη σχέση σας εσύ ήσουν "η καλή νεράιδα" και ο άλλος ο "κακός παρτάκιας" που δεν ήξερε να σ' εκτιμά, δεν ήξερε ν' αγαπά και σου έψηνε το ψάρι στα χείλη κατά καιρούς. Όλο αυτό το διάστημα δεχόσουν υποσυνείδητα μια θυματοποίηση του εαυτού σου, τύπου "εγώ γίνομαι η οσιομάρτυρας για να διδάξω στον άλλον ν' αγαπάει όπως αγαπώ εγώ" και κουβαλούσες ένα σταυρό με την ελπίδα κάπου να βρεις, επιτέλους, ανταπόκριση συναισθηματική. Και όσο εκείνος δεν άλλαζε (επειδή η ικανότητα ν' αγαπά κανείς δεν διδάσκεται) και συνέχιζε να σου δημιουργεί ενοχικά σύνδρομα, εσύ βούλιαζες όλο και περισσότερο στο ρόλο το θύματος, ήταν κάτι που είχες μάθει πλέον τον εαυτό σου και σου φαινόταν steady state από κάποια στιγμή και μετά. Γι' αυτό και το να σπάσεις την αλυσίδα αυτή είναι πιο δύσκολο απ' ότι φαίνεται τη δεδομένη στιγμή. Προτείνω μετά το χωρισμό να μείνεις ένα διάστημα μόνη σου για να "καθαρίσεις" κατά κάποιον τρόπο απ' αυτή την εμπειρία και να μη μεταδώσεις το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς σε μια επόμενη σχέση. Δες μήπως κάπου είχες μια έντονη ανάγκη να καλύψεις το ρόλο της "μητέρας που αγαπάει ανιδιοτελώς" στη σχέση, γιατί καμιά φορά αυτή η ανάγκη προσελκύει εντελώς ακατάλληλους συντρόφους που ψάχνουν απλώς κάποια να τους νταντεύει μια ζωή. Οπότε, λοιπόν, μην επαναπαυτείς στην απαλλαγή από την τοξική σχέση, αλλά κάνε προσπάθειες ν' απαλλαγείς από δικές σου δυνάμει τοξικές για τον ίδιο σου τον εαυτό ροπές. Και να είσαι καλά.

Συγχαρητήρια που άρχισες να εκτιμάς το χρόνο,τα νιάτα,τα αισθήματά σου και δε δέχεσαι τίποτα λιγότερο από τα πάντα...συνέχισε έτσι!

Έτσι αυτό είναι. Καλύτερα μόνοι.