ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 28 ετών.εδώ και δύο μήνες μετακόμισα στο νησί του αγοριού μου.. υπήρχε έντονα το δίλημμα να μείνουμε εδώ η στην Αθήνα. Την Αθήνα ειχα δουλειά εγώ ενω ο φίλος Όχι . Τελικά παραιτήθηκα μετά από πολύ καιρό και πολύ burnout απο μια δουλειά με πολύ καλά λεφτά ( αμφίβολο μέλλον δε, καθώς είναι με προγράμματα χρηματοδοτούμενα από Ευρωπαϊκή ενωση) αλλά Αφού κουράστηκα πολύ και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε εδώ στο νησί και αν δεν κάτσει να πάμε Αθήνα σε κάποιους μήνες. Δούλεψα το καλοκαίρι εδώ το νησί σε κάτι σχετικό με το αντικείμενο ώσπου τελειώσε η σύμβαση μου. ( καλύτερα, δεν μαρεσε)..... Τώρα Εγώ δεν έχω δουλειά είμαι με τον ΟΑΕΔ και κάνω μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως σε κάτι που ήθελα πάντα Αλλά δεν προλάβαινα! Πέρα από μεταπτυχιακό παράκολουθώ κ Αλλά εκπαιδευτικά προγράμματα Ψάχνω και δουλειά σε αντικείμενο καθημερινά. Πρώτη φορά δεν εργάζομαι μετά από χρόνια και νιώθω άσχημα για αυτό. Ελπίζω να βρω στο αντικείμενο μου...ελπίζω να έκανα καλά.μου αρέσει πολύ το συγκεκριμένο νησί και είναι από τα πολύ μεγαλα. Μου άρεσε τόσο πολύ να ζω εδώ...βαρέθηκα βαβούρα Αθήνας... Ελπίζω να πάνε όλα καλά!! Οι ενοχές με τρώνε όμως που δε δουλεύω... από την άλλη σκέφτομαι ότι αδίκως νιώθω τυψεις που εκμεταλλεύομαι μια ευκαιρία να ξεκουραστώ ...συχνά όμως σε όποιον έλεγα το δίλημμα μου προσθουσε να με πείσει να μην αφήσω την Αθήνα για να έρθω εδώ