ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.10.2021 | 21:52

Κοντεύω 29

Δε ξέρω πως έγινε όλο αυτό σε λίγους μήνες κλείνω τα 29 κ νιώθω περίεργα..Πότε πέρασε.. Πότε ήμουν 26... ότι θα έπρεπε ν είχα κάνει κάποια πράγματα όπως να έχω μια σχέση να σχεδιάζω το μέλλον μου μαζί του. Αλλά δεν υπάρχει κάνεις να μου κινεί το ενδιαφέρον. Επίσης είμαι 4 χρόνια σε μια εταιρεία με καλά λεφτά Αλλά οι δικοί μου ευελπιστούν να διορίστω στο δημόσιο. Έχω κάνει σπουδές Αλλά κρατάω μικρό καλάθι.. γιατι στον κλαδο μου δεν διορίζονται πολλοί.. όταν μου μιλάνε για το δημόσιο οι δικοί μου νιώθω ότι είναι δικό μου φταίξιμο που δεν εχω μπει και η αλήθεια είναι πως δουλεύω κ κάνω έξτρα σπουδές όσες μπορώ κ μπορω να κανω κ έξτρα ξένες γλώσσες και διδακτορικό.. Αλλά δεν έχω τόσα λεφτά στην άκρη και δεν έχω άλλο κουράγιο. Και εάν κάνω όλα αυτά τότε νιώθω πως θα μαι κρίμα να πάω να μπω σε ένα δημόσιο με τόσες σπουδές Ενώ θα μπορώ για κάτι καλύτερο.. Και εάν αυτό το καλύτερο απαιτεί ώρες μετά θα φάω Αλλά τόσα χρόνια κ θα καταλήξω μόνη. Ένας φαύλος κύκλος.. Νιωθω πως εάν φύγω από την εταιρεία κ κυνηγήσω τον τομέα μου σαν εκπαιδευτικός δεν μου εγγυάται κάνεις σταθερή θέση κ λεφτά.. κ από την στιγμή που μένω μόνη με τρομάζει το γεγονός να μην έχω εισόδημα για κάποιους μήνες.. νιώθω ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο.
5
 
 
 
 
σχόλια

Διδακτορικό για εκπαιδευτικός στο δημόσιο;
Ήμαρτον, τι διαβάζουμε. Πώς θα εξαργυρωθεί τόσο φτύσιμο αίματος και τόσος χρόνος.
Κάτσε εκεί που είσαι, κάνε κομπόδεμα και φύγε για δυτική Ευρώπη.

Οι ελληνικές οικογένειες ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει αυτήν την εμμονή με τον διορισμό στο δημόσιο; Από τη μια δεν τις αδικώ έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα σε ό,τι έχει να κάνει με εργασιακά δικαιώματα, παροχές κλπ.

Η δική μου άποψη είναι ότι δεν αξίζει τόση πρεμουρα για το δημόσιο. Οκ, προσφέρει σταθερότητα, ασφάλεια κλπ αλλά έχει και ένα ταβάνι.

Όσον αφορά τη δουλειά, όσο πιο μακριά από το δημόσιο. Δηλαδή σπούδασες, παλεύεις με έξτρα γλώσσες και διδακτορικό,για να βρεθείς σε μια σίγουρη θέση, η οποία σπάνια έχει την όποια εξέλιξη; Εγώ το βρίσκω τουλάχιστον αφελές,τη στιγμή κιόλας που έχεις δουλειά που όπως λες σε ικανοποιεί.
Τώρα, αυτό για τα χρόνια τη σχέση κτλπ. Αρχικά νομίζω ότι όλοι μας προσπεράσαμε κάποια χρόνια με την πανδημία. Και γω πλησιάζω τα 29 και δεν κατάλαβα πότε ακριβώς φτάσαμε εδώ από τα 26 αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Σε κάποιους ανθρώπους ορισμένες καταστάσεις έρχονται αργότερα ή θέλουν λίγη παραπάνω προσπάθειά, το μόνο που χεις να κάνεις είναι να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να τον προσέχεις και να τον βελτιώνεις και τέλος να συνεχίσεις να προσπαθείς για αυτά που μπορείς να επηρεάσεις.

Ώπα ένα ένα. Όσον αφορά την ηλικία σου είσαι μικρή, πολύ μικρή. Αλλά δε ζεις και πολύ τη ζωή σου. Ίσως από την άλλη δε ζεις πολύ επειδή οι γονείς σου σε κάνουν ότι θέλουνε. Διδακτορικό για να μπεις στο δημόσιο, ενώ έχεις ήδη δουλειά; Λίγο εμμονή με το δημόσιο έχουν οι δικοί σου. Αλλά το δημόσιο πέθανε. Δε ξέρω εγώ στη θέση σου θα έβαζα λίγο τους δικούς μου στο αθόρυβο και θα άρχιζα να επικεντρώνομαι στην ευτυχία μου. Οι δικοί σου ακούγονται βαθειά φρικαρισμένοι και δυστυχείς. Θες να καταλήξεις έτσι;

Scroll to top icon