ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από τότε που συγκατοικήσαμε με την κοπέλα μου,εδώ και 4 μήνες,άλλαξε η ζωή μου.Έγινα άλλος άνθρωπος,πιό ήρεμος,πιό χαλαρός,και χωρίς νεύρα και μόνιμο άγχος.Ώς ο μεγαλύτερος που είμαι από τα αδέρφια μου,είχα αναλάβει ευθύνες και για τους γονείς μου και για εκείνα,που από ένα σημείο και μετά ήταν παράλογες.Ούτε οι γονείς μου είναι σε πολύ προχωρημένη ηλικία,ούτε τα αδέρφια μου είναι ανήλικα.Αλλά ώς συνήθως,ο μ@@@@κας της υπόθεσης τα πληρώνει όλα.Είχαν πέσει επάνω μου πολλά βάρη,είχα βάλει τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα,και δέν άκουγα κι ένα ευχαριστώ.Τώρα έχουν αλλάξει όλα,έχω αλλάξει εγώ ο ίδιος πρός το καλύτερο,γιατί είμαι με έναν άνθρωπο με τον οποίο αγαπιόμαστε,ταιριάζουμε,και κυρίως κατανοεί ο ένας τον άλλο.Όταν τελειώσω τη δουλειά μου,δέν βλέπω την ώρα να γυρίσω στο σπίτι,ενώ όταν ήμουνα στο πατρικό μου βαρυγκομούσα που θα γυρίσω και θα ακούσω πάλι γκρίνιες και προβλήματα πότε απ'τον έναν και πότε απ'τον άλλο.Σήμερα πχ που είχαμε ρεπό και οι δύο,κάναμε γενική καθαριότητα και στρώσαμε τα χαλιά.Εγώ που δέν είχα ιδέα από δουλειές του σπιτιού,τώρα έχω γίνει εξπέρ και το κάνω με ευχαρίστηση γιατί είναι να σε εμπνέει και ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου.Φυσικά και δέν έχω διακόψει τις σχέσεις μου με τους γονείς μου και τ'αδέρφια μου,και εκείνοι έρχονται κι εγώ με την κοπέλα μου πηγαίνουμε,αλλά διατηρώ και τις απαιτούμενες αποστάσεις,γιατί πλέον η προτεραιότητα μου είναι η ζωή μου,και η ζωή μου είναι η κοινή μας ζωή με αυτή που λατρεύω,γιατί άν δέν υπήρχε εκείνη,ίσως τίποτα απ'αυτά να μήν είχε συμβεί.