ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι αντρας 25 ετων και απο τα 5 μεχρι τα 18 εκανα παρεα με 3 αγορια και μια κοπελα. Περνουσαμε τελεια και τους εμπιστευομουν για τα παντα. Στα 16-17-18 εγω λογω καλης εμφανισης ειχα πολλη περαση στα κοριτσακια και ημουν πολυ ''ζωηρουλης'', δικαιωμα μου ηταν να κανω οτι θελω. Αυτο δεν αρεσε στα αγορια της παρεας γιατι λογικα ζηλευαν. Η κοπελα της παρεας το επαιζε ανετη αλλα τελικα αποδειχτηκε οτι ηταν κολλημενη μαζι μου και μου εκανε ερωτικη εξομολογηση. Εγω της ειπα ξεκαθαρα οτι μου αρεσει πολυ αλλα δε θελω δεσμευσεις κλπ σε τετοια ηλικια, που και παλι δικαιωμα μου ηταν. Τελος παντων, καναμε κατι για λιγους μηνες. Τα αγορια ειχαν φαει τα λυσσακα τους. Τελικα αποδειχθηκε οτι ο ενας γουσταρε την κοπελα της παρεας, και παρολο που ηξερε οτι καναμε κατι, της εκανε ερωτικη εξομολογηση, και οι αλλοι ηξεραν τα παντα και τον καλυπταν, απο την κοπελα εμαθα για το περιστατικο. Η κοπελα αρνηθηκε ευγενικα και ξαφνικα, αυτος αρχισε να με κραζει παντου πισω απο την πλατη μου. Εγω λογω ανωριμοτητας, και λογω του οτι ειχα καλυτερα πραγματα να κανω, δεν εδωσα βαση. Πηγαμε διακοπες μετα τις πανελληνιες και εγω μεθυσα (ουτε ο πρωτος ημουν ουτε ο τελευταιος) και σταματησαν ολοι να με κανουν παρεα με προφαση το οτι μια φορα στη ζωη μου εκανα κεφαλι. Με πειραξε πολυ αλλα συνεχισα τη ζωη μου. Δε ξαναμιλησα με κανεναν απο τοτε αλλα μου δημιουργουν ακομα και σημερα πολλα θεματα. Με παιρναν τηλ με αποκρυψη για τουλαχιστον 5 χρονια και με απειλουσαν, ελεος λες και εγω θα φοβηθω. Σε οτι γνωστους ειχαμε λενε τα χειροτερα για μενα. Ζω σε ενα προαστιο κοντα σε πολυ μεγαλη πολη και δεν εχω επαφες με κανεναν πλεον απο εδω γιατι με διασυρρουν παντου, μονο στην πολη εχω φιλους. Δε με ενοχλει και τοσο αυτο αλλα επειδη ζω σε μικρη κοινωνια, ειναι αβολο να μη χαιρετιεμαι με ατομα που μεγαλωσαμε μαζι και γνωριζω μεχρι και τους παππουδες τους. Μεχρι και οι γονεις των παιδιων με κοιτανε με μισο ματι και με χαιρεταν με το ζορι, που ξερουν τι ανθρωπος ειμαι, απο μωρο με ξερουν. Επισης, στη δουλεια μου επαιρναν με αποκρυψη και λεγαν διαφορα για μενα. Παραλιγο να χασω τη δουλεια μου. Αν δεν ειναι αυτο μπουλινγκ, τοτε τι ειναι; Επισης, εβγαινα με μια κοπελα απο εδω και την επιασαν και της ειπαν διαφορα για μενα με αποτελεσμα να μη ξαναβγουμε. Μου εκαναν παρα πολλα και συνεχιζει το μισος ακομα και σημερα. Προχτες βγηκα για μια βολτα και σε αποσταση 1 μετρου με κοροιδευαν 25 χρονων μαντραχαλοι, τους εβρισα για ακομα μια φορα με βαρια λογια που ξερω οτι τους ετσουξε και το σταματησαν κατευθειαν. Αν δεν ημουν εγω, θα ηταν τα καημενα του σχολειου, ετσι μου ειχε πει μια φορα ενας γνωστος μου, μου ειχε πει ''αφου εχεις μια χαρα φιλους, γιατι τα κανεις παρεα αυτα τα καημενα;''. Τελικα δικαιο ειχε, τα σιγανα και στερημενα ποταμακια να φοβασαι. Συγνωμη για το κατεβατο και τα νευρα αλλα εχω θυμωσει παρα πολυ. Γιατι τοσο μισος μετα απο 7 χρονια; Χαρη σε εμενα απεκτησαν γνωριμιες και απεκτησαν ζωη, και το ευχαριστω ειναι αυτο; Πως να το διαχειριστω ολο αυτο; Εχω σκεφτει μεχρι και να φυγω και να παω μονιμα στην πολη, αλλα μου αρεσει τοσο εδω που δε θα τους κανω τη χαρη. Αποδειξη του οτι αυτοι εχουν το προβλημα και οχι εγω ειναι το οτι γρηγορα ξαναεφτιαξα τη ζωη μου ενω αυτοι ακομα ασχολουνται μαζι μου και κανουν παρεα μεταξυ τους απο αναγκη. Ειναι αταιριαστοι χαρακτηρες και ειχαν μονο εμενα για συνδετικο κρικο και απο τοτε που ξεκοψα, παλι εμενα εχουν για συνδετικο κρικο με το να ασχολουνται μαζι μου ακομα. Εχουν πολλα κομπλεξ και δεν υπαρχει περιπτωση να ασχοληθω, εδω δεν ασχολουμαι τοσα χρονια, τωρα θα ασχοληθω; Αλλα τι να κανω για να σταματησει ολο αυτο; Δε λεω να γινουμε κολληταρια αλλα δε θελω να ασχοληθουν ξανα μαζι μου...