Δυστυχως οι εποχες εχουν αλλαξει και πλεον πολλες γνωριμιες γινονται στα σοσιαλ. Εκει που λες ραντεβου στα τυφλα εννοεις πως σου προτεινουν οι φιλοι σου ατομα και εσυ αρνεισαι επειδη δεν ξερεις τα ατομα; Πολλες καλες γνωριμιες γινονται μεσω γνωστων οποτε μην το αποκλειεις. Σιγουρα θα σου προτεινουν να βγεις εξω μονη κτλ αλλα δεν νομιζω να φερει το αποτελεσμα που θελεις γιατι αν στην πεσει τυπος στον δρομο να ξερεις πως πριν απο εσενα την επεσε σε αλλες 100 και δεν ειναι για σοβαρα πραγματα. Υπαρχουν και εξαιρεσεις βεβαια , αλλα θα φας τα μουτρα σου πολλες φορες. Μονο αν (ισως) πηγαινεις σε μερη που εχει πολλους αντρες πχ γυμναστηριο ή καποια αλλη δραστηριοτητα και εχετε κοινα ενδιαφεροντα να σας ενωνουν. Θελω να σταθω εκει που λες για τους κακοποιητικους γονεις. Θα ηθελες να πεις τι ακριβως εννοεις; Σου κανουν ψυχολογικο πολεμο; Μηπως να λυσεις αυτο το προβλημα πρωτα; Γιατι αν περιμενεις να βρεις σχεση και να φυγεις μαζι του για να φυγεις απο τους γονεις σου,να σου πω πως ειναι μεγαλο λαθος. Μην περιμενεις εναν αντρα να σε σωσει κανε οτι μπορεις εσυ για τον εαυτο σου (αν το σκεφτεσαι ετσι). Οπως και να εχει θα δεις πως οταν φυγεις απο το σπιτι σου θα αλλαξει η ψυχολογια σου και θα εισαι σαν αλλος ανθρωπος. Κανε οτι μπορεις για να φυγεις απο αυτο το περιβαλλον πρωτα. Φτιαξε μονη σου την ζωη σου, ο αντρας δεν ειναι παραγγελια για να ρωτας τους αλλους που τον βρηκαν!!!Μπορει και να μην ερθει και ποτε. Το ξερω πως δεν σου αρεσει αυτη η απαντηση αλλα ετσι ειναι αυτα. Τιποτα δεν μας χρωσταει η ζωη, ποσο μαλλον εναν αντρα. Το καταλαβα αυτο μετα απο πολλα χρονια μοναξιας. Το θεμα ειναι τι θα κανεις μεχρι τοτε; Θα απελπιζεσαι; Κοιτα τον εαυτο σου πρωτα με πολυ αγαπη στα λεω.
27.11.2021 | 00:01
πώς;
Το αιώνιό μου άλυτο πρόβλημα; Η έλλειψη ερωτικού συντρόφου.
Θυμάμαι εκει ατην γ'λυκείου γυρνούσα απο το φροντιστήριο με το τραμ μεσα στα κλαμματα. Με κοιτούσαν όλοι.
Μετά πανεπιστήμιο σε μια σχολή αποκλειστικά γυναικοκρατούμενη.
Παρέες δεν έκανα γιατί δεν πάταγα καθόλου στη σχολή.
Πήρα το πτυχίο της ανεργίας μου και εκτοτε κλείστηκα μεσα στο σπίτι.
Εγώ οι τοίχοι και οι κακοποιητικοί γονείς μου.
Καταλαβαίνετε πόσο χάλια περασα τα 23 μου τα 25 μου και μετά τα 30 μου και..
Ούτε βρωμάω ούτε ειμαι ασχημούλα. Ούτε εχω δυσαναλογο ή ευτραφές σώμα, ή ελλειψη ύψους.
Κι ομως:οταν ειμαι εξω ειμαι αόρατη- δεν με πλησιάζε ούτε αρσενική κάμπια..
Απο το ίντερνετ αρνούμαι να βγω διότι οσοι ειναι εκεί βγαίνουν με άπειρες και ο,τι κάτσει και δεν θελω τέτοιον αντρα. Δεν θέλω να βρω εναν τυχαίο dickπίκερ απο το ίντερνετ.Ουτε θα ηθελα ραντεβού στα τυφλά..
Πειράζει; Ολοι μου λενε οτι δεν εχω επιλογή παρα μόνο το ίντερνετ.
Δεν καταλαβαίνω ομως γιατι δεν δικαιουμαι να έχω τα στάνταρ μου επειδή ειμαι απελπισμένη.
Λοιπόν επειδή ταλαιπωρούμαι πολύ ψυχικά, το ερώτημά μου ειναι ΠΟΎ θα βρω αντρα.
ΠΏΣ επιτέλους να το κάνω να συμβεί.
Εσεις πώς βρήκατε; Μόνο απο παρέες;;
44
